tag:blogger.com,1999:blog-74489585224161043122024-02-20T14:01:34.635-08:00nostalgiatangonostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.comBlogger42125tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-36668567586038685802012-09-30T01:06:00.000-07:002012-09-30T01:06:38.395-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Damian y Nancy improvisan tango "El CIelo y tu"<br />
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Bxsgv8Sb4uI" width="420"></iframe>
<br />
Μουσική Di Sarli, χορεύουν κυρίως τη μελωδία. <br />
Κλειστή αγκαλιά, την ανοίγουν σε ένα σημείο.<br />
Κινούνται στη γραμμή χορού, χρησιμοποιούν μπροστινό περπάτημα ο καβαλιέρος, πίσω η ντάμα, παρεμβάλλοντας κυκλικές κινήσεις και κάποιες alteration.<br />
Κάνουν μεγάλα βήματα. Ο καβαλιέρος εναλλάσει παράλληλο περπάτημα με crusado και από τις δύο πλευρές.<br />
H ντάμα κάνει μεγάλα βήματα, η κίνηση των ποδιών ξεκινάει από το ισχύο, τεντώνει τα πόδια και το κουτεπιέ. Είναι στον άξονά της.<br />
Χρησιμοποιούν αρκετές φορές την ίδια φιγούρα, με κάποις μικρές παραλλαγές. Ποια;<br />
Χρησιμοποιούν διπλούς χρόνους, είτε ο καβαλιέρος μόνος του, είτε μαζί, είτε μετά το σταύρωμα. Και παύσεις.<br />
<br />
Η ντάμα κάνει ένα στολίδι (1.02΄)<br />
Προσπαθήστε να αποκωδικοποιήσετε τα βήματα. <br />
<br />
Μελετήστε:<br />
23-26΄<br />
1.09-1.14΄ <br />
<br /></div>
nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-42181720459092084812012-03-07T06:25:00.000-08:002012-03-07T06:25:47.389-08:00Tango Viejo<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Μια ιστορία απ’ τα παλιά </div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
<br />
<b>Το Μπουένος Άιρες ήταν γεμάτο από μετανάστες που διακατέχονταν από μια μελαγχολία για την πατρίδα που άφησαν πίσω τους. Το τάνγκο έδωσε σε όλους μια νέα, κοινή ταυτότητα που τη μοιράστηκαν με τους ντόπιους. Τους έδωσε την αίσθηση ότι ανήκουν κάπου, ότι δεν είναι ξένοι. Στην πίστα αγκαλιάζονταν όλοι, ντόπιοι και ξένοι, πλούσιοι και φτωχοί. </b></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b><span style="font-size: large;">Σ</span></b>τα τέλη του 19ου αιώνα το Μπουένος Άιρες ήταν μία από τις πιο πλούσιες πόλεις στον κόσμο, μια κοινωνία που βρισκόταν υπό συνεχή μετασχηματισμό. Η σύνθεση διαφορετικών κουλτούρων και πολιτισμών από Ευρώπη, Αφρική και Νότια Αμερική, που είχε ξεκινήσει ήδη από τα μέσα του αιώνα, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες που πρόσφερε ένα μεγάλο λιμάνι - συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε ηπείρους, αλλά και ο φυσικός πλούτος της χώρας, είχαν φτιάξει ένα δυναμικό χαρμάνι ευμάρειας και η παλιά αποικιακή πόλη των αρχών του αιώνα με τους στενούς δρόμους μεταµορφωνόταν σε μία μητρόπολη με φαρδιές λεωφόρους και πάρκα. Το εξαγωγικό εμπόριο άνθιζε, η πόλη ευημερούσε και η οικονομική συγκυρία απαιτούσε εργατικό δυναμικό, όχι ιδιαίτερα απλή υπόθεση για μία αχανή και αραιοκατοικημένη χώρα όπως η Αργεντινή. Η λύση βρισκόταν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Ευρώπη έφτασαν αγγελίες προσφοράς εργασίας με ιδιαίτερα ελκυστικούς όρους, πρόσφεραν ιθαγένεια, κάλυψη κατοικίας, γενναιόδωρες αμοιβές, δυνατότητα απόκτησης καλλιεργήσιμης γης σε πολύ χαμηλές τιμές. Μια νέα γη της επαγγελίας είχε εμφανιστεί και πολλοί ήταν διατεθειμένοι να πιστέψουν σ’ αυτήν, αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα. O αριθμός των μεταναστών από τα μέσα του αιώνα μέχρι και τις παραμονές του Α παγκοσμίου πολέμου αυξήθηκε με γεωμετρική πρόοδο συνθέτοντας το παζλ μιας μεγάλης συνάθροισης ανθρώπων, όπως θα δούµε με όχι και τόσο ευνοϊκούς όρους όσο υπόσχονταν αρχικά. Αυτή ήταν και η απαρχή της συγκυρίας η οποία θα γεννούσε ένα νέο τρόπο έκφρασης, που θα συμπεριλάμβανε µουσική, χορό, ποίηση και σταδιακά θα γινόταν η κυρίαρχη κουλτούρα της πρωτεύουσας της Αργεντινής.<br />
<br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ακριβής καταγραφή για το πώς, πότε και με ποια ακριβώς σειρά έγιναν τα πράγματα δεν υπάρχει, γιατί το τάνγκο δημιουργήθηκε από μία κοινωνική τάξη που δεν αφήνει πολλά ίχνη στην ιστορία, παρά μόνο κάποιες αναφορές: όπως, για παράδειγμα, «φτωχοί μετανάστες». Έτσι δεν υπάρχει μία ιστορία αλλά διάφορες λίγο πολύ συγκλίνουσες εκδοχές της, που φτιάχνουν συνάψεις και αφηγήσεις. Σύµφωνα λοιπόν με μία τέτοια εκδοχή, η μετακίνηση των ανθρώπων στο λιμάνι του Ρίο δε λα Πλάτα δεν συνοδεύτηκε µε το όνειρο της νέας αρχής σε νέο τόπο. Οι μετανάστες της Αργεντινής ήταν στην πλειοψηφία τους άνδρες, που είτε έφταναν μόνοι με την ελπίδα της οικονοµικής αποκατάστασης και το όνειρο της επιστροφής μετά από λίγα χρόνια στις πατρίδες και τις οικογένειές τους, είτε ήταν άνθρωποι χωρίς τέχνη και επάγγελμα, τυχοδιώκτες, που δεν είχαν να χάσουν τίποτα αφήνοντας τον τόπο τους ούτε και είχαν κάπου να επιστρέψουν. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με τις προσδοκίες τους, η προσφορά εργασίας γρήγορα άρχισε να ξεπερνάει κατά πολύ τη ζήτηση και η χωρίς όρους μετανάστευση πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις (1.737.076 το 1870, 3.960.000 το 1895, 7.900.000 το 1914), µε το ποσοστό των ξένων να φτάνει το 42%. Το πλήθος των υποψήφιων εργατών που ξέµενε στις παρυφές του εύπορου κατά τ’ άλλα Μπουένος Άιρες έβλεπε τις ελπίδες της εκπλήρωσης των ονείρων τους να λιγοστεύουν όσο αυξανόταν ο αριθμός τους. Oι περισσότεροι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι του «λιμανιού», παρέµειναν στα λαϊκά προάστια της πόλης στοιβαγμένοι σε καταυλισμούς (conventillos), δεν είχαν αξιοπρεπή δουλειά, ούτε χρήματα, και συχνά αντιμετπίζονταν εχθρικά από τους ντόπιους, ακόµα και τους φτωχούς γκάουτσος που είχαν έρθει από την ενδοχώρα. ∆εν είναι τυχαίο άλλωστε ότι όλα τα παραπάνω, μαζί με τη νοσταλγία ή τη λησμονιά για την πατρίδα, αλλά και την εξύµνηση των αρετών του δημιουργού ή του τραγουδιστή για λόγους ανταγωνισµού, θα αποτελούσαν τη θεµατολογία των πρώτων αυτοσχέδιων tangos.<br />
<br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Όσο πιο πολλοί, λοιπόν, τόσο λιγότερες ευκαιρίες, αλλά και… τόσο λιγότερες γυναίκες. Η αναλογία γυναικών και ανδρών ήταν μία ακόμα καθοριστική συνθήκη στην ιστορία της εξέλιξης του tango, σύμφωνα µε το µύθο ήταν περίπου 30-70. Ο μικρός αριθμός των γυναικών έτρεφε τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανδρών, αλλά επιπλέον δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για την άνθηση της πορνείας. Οι οίκοι ανοχής έγιναν από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, καθώς αποτελούσαν έναν από τους τρόπους που υπήρχαν για να έρθουν οι μοναχικοί portenos σε επαφή με μια γυναίκα. Ένας άλλος, όπως θα δούµε, ήταν να µάθουν να χορεύουν tango. Οι ιδιοκτήτες των πορνείων, καθώς ήταν από τους λίγους που µπορούσαν να πληρώσουν µουσικούς, προσλάμβαναν ορχήστρες για να διασκεδάζουν οι πελάτες τους. Σε εκείνα τα στέκια άρχισαν να πρωτοακούγονται δειλά δειλά τα πρώτα tangos, η μουσική των φτωχών. Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι οι καλλιτέχνες που πέρασαν από αυτό το πόστο στην αρχή της καριέρας τους, πριν γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό, όπως για παράδειγμα ο Pedro Laurenz ή o Fransisco Canaro. <br />
Το tango άρχισε όχι μόνο να διαδίδεται γρήγορα στα κακόφημα αυτά μέρη, αλλά και να συνδέει την ύπαρξή του µε αυτά. Στις αυλές τους αλλά και στα μεγάλα τους σαλόνια, καθώς πολλά από αυτά εξελίχθηκαν σε οίκους πολυτελείας, σαν συμπλήρωμα της βασικής υπηρεσίας που πρόσφεραν, οι κοπέλες συνήθιζαν να χορεύουν με τους πελάτες. Όντας πιο κερδοφόρο και λόγω έλλειψης γυναικείου προσωπικού, οι ιδιοκτήτες των πορνείων προτιμούσαν να δείχνουν στις κοπέλες το δρόμο του δωματίου παρά αυτόν της πίστας. ωστόσο, οι άνδρες που περίµεναν κάποια γυναίκα ή που δεν είχαν να πληρώσουν για κάτι περισσότερο, ακούγοντας την ορχήστρα και µην έχοντας ευκαιρίες σαν και αυτή συχνά (οι ηχογραφήσεις ήταν σπάνιες), άδρατταν την ευκαιρία να εξασκήσουν τα χορευτικά κόλπα µεταξύ τους, με την ελπίδα να σαγηνεύσουν κάποια κοπέλα και να υπερκεράσουν τον μεταξύ τους ανταγωνισµμό µέσα και έξω από τους οίκους ανοχής. </div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Τα πορνεία σύντομα εξελίχθησαν σε χώρους μαζικής διασκέδασης των φτωχών, αλλά και σε σηµεία συνύπαρξής τους με ανθρώπους από διάφορα στρώµατα της κοινωνίας, κάτι που βοήθησε το τάνγκο να αρχίσει να εξαπλώνεται και έξω από αυτά, πασχίζοντας να αποσυνδεθεί από την κακή του φήµη. ∆εν ήταν εύκολο. Οι συνθήκες που είχαν γεννήσει το νέο χορό είχαν επιτρέψει πολλούς πειραµατισµούς: το ζευγάρι χόρευε κλειστή αγκαλιά, μάγουλο με μάγουλο, στήθη µαζί, τα πόδια έµπαιναν στο χώρο του άλλου, σαν τον πρόλογο µιας ερωτικής ιστορίας που επρόκειτο να ακολουθήσει, όταν την εποχή εκείνη και μόνο να αγγίζει το δεξί χέρι του άντρα την πλάτη της γυναίκας ήταν προκλητικό. Οι μετανάστες που ζούσαν στα conventissos (ανοιχτοί χώροι που είχαν γύρω γύρω δωµάτια, κουζίνες και κοινόχρηστα μπάνια και στέγαζαν µαζικά τους νέους κάτοικους που προσπαθούσαν να νοικοκυρευτούν) στην αρχή αντιστάθηκαν στην αµαρτωλή τέχνη του λιμανιού, αλλά σιγά σιγά τα Σ/Κ στις γιορτές τους δεν έλειπε κάποιος τολμηρός που ζητούσε από τους µουσικούς να του παίξουν ένα τάνγκο και δοκίµαζε κάποιες απλές φιγούρες. Στην αρχή τα κορίτσια αρνούνταν να χορέψουν µπροστά στους γονείς τους, που προσπαθούσαν να προστατέψουν τις οικογένειές τους από αυτό που θεωρούσαν πορνογραφική εισβολή. Ακόµα πιο πολύ ο απαγορευµένος χορός άργησε να γίνει δεκτός στα σαλόνια των οικογενειών της µεσαίας τάξης, που το θεωρούσαν ταµπού γιατί συµβόλιζε την απειλή που ερχόταν από τα λαϊκά προάστια. Αλλά ούτε οι ευκατάστατες οικογένειες κατάφεραν να προστατευθούν, αφού δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο για τα νεαρά τους αγόρια από το να αναζητούν περιπέτειες στις κακόφηµες γειτονιές. Συχνά ο µεγάλος αδερφός, ενθουσιασµένος από τις εµπειρίες του, δοκίµαζε τα βήµατα που µάθαινε τη νύχτα στις γυναίκες της οικογένειας και οι εµπειρίες από τα λαϊκά προάστια µεταφέρονταν στο αστικό περιβάλλον του κέντρου της πόλης.<br />
<br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Μέχρι το 1910 το tango έχει γίνει τρόπος διασκέδασης, τρόπος επικοινωνίας, τρόπος έκφρασης, τρόπος να φλερτάρεις και τρόπος να γνωρίσεις το ταίρι σου. Ο χορευτής του tango πήγαινε σε milongas practicas µαζί µε άλλους άνδρες για να εξασκήσει το χορό του και να µάθει νέες φιγούρες. Ως αρχάριος µάθαινε το ρόλο και τα βήµατα της ντάµας. Ύστερα το ρόλο του καβαλιέρου, έχοντας απέναντί του κάποιον αρχάριο συµµαθητή του. Έπρεπε να περάσει αρκετός καιρός εκπαίδευσης µέχρι τη στιγµή που θα µπορούσε να βρεθεί σε κανονική µιλόνγκα. Εκεί ο ανταγωνισµός ήταν µεγάλος και τα κριτήρια αυστηρά. Εκτός από τους πολύ έµπειρους χορευτές, οι ντάµες δύσκολα χόρευαν µε χορευτές που δεν γνώριζαν τα χορευτικά τους προσόντα. Ακόµα κι αν κάποιος κατάφερνε να σηκώσει µια ντάµα στην πίστα θα έπρεπε να την ευχαριστήσει µε το χορό του, αλλιώς αυτή θα τον σχολίαζε στις φίλες της κι εκείνες θα προτιµούσαν άλλους, πιο επιδέξιους παρτενέρ. Έπρεπε, λοιπόν, να είναι έτοιµος κανείς για να χορέψει στις µιλόνγκες και να τα καταφέρει. Οι ντάµες, από την πλευρά τους, είχαν το προνόµιο ότι πάντα χόρευαν ανεξάρτητα µε το επίπεδό τους επειδή ήταν λίγες. Όµπς, η προτίµηση που είχαν οι καλοί καβαλιέροι στις ντάµες που εξασκούσαν σπίτι τους τα γυναικεία αλλά και τα ανδρικά βήµατα για λογαριασµό κάποιας φίλης τους ήταν εµφανής κι έτσι µε τη σειρά τους αναγκάζονταν κι αυτές να µελετούν, και µάλιστα και τους δύο ρόλους. </div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Το τάνγκο είχε διεισδύσει σε όλα τα κοινωνικά στρώµατα, αλλά η κακή του φήµη αποκαταστάθηκε µόνο αφού πέρασε τα σύνορα της χώρας που το γέννησε. Το Μπουένος Άιρες ζούσε την οικονοµική του άνθηση µε τα µάτια στραµµένα στο Παρίσι, που ήταν το κέντρο του πολιτισµένου κόσµου, και οι επαφές µεταξύ της καλής κοινωνίας και των διανοούµενων των δύο πόλεων αυξάνονταν. Ο θλιµµένος χορός από τα καταγώγια του Μπουένος Άιρες µπήκε στα γαλλικά σαλόνια. Οι πλούσιοι Αργεντίνοι, κοσµοπολίτες καθώς ήταν, έγιναν δηµοφιλείς στην παρισινή κοινωνία, µαζί µε ό,τι έφερναν µαζί τους. Το τάνγκο είχε καταφέρει να γίνει η νέα µόδα σε όλες τις µεγάλες πρωτεύουσες, για να επιστρέψει στη γενέτειρά του µε µια νέα αίγλη, απενοχοποιηµένο, χωρίς τίποτα να το συνδέει µε το παρελθόν του παρά µόνο ο µελαγχολικός του ήχος. </div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
Ένας νέος δρόµος είχε ανοίξει, µαζί µε την ανάγκη να δηµιουργηθεί ένα νέο περιβάλλον στο οποίο θα µπορούσε κανείς να απολαύσει το χορό χωρίς να χρειάζεται να µπλέκει µε τις κακόφηµες γειτονιές της πόλης. Στα τέλη της belle epoque αναδύθηκε η µόδα των καµπαρέ κατά το πρότυπο αυτών του Παρισιού, που αντικατέστησαν τα πορνεία. Το καµπαρέ του Μπουένος Άιρες είναι ένας δηµόσιος χορός, προάγγελος της µιλόνγκας: µια αίθουσα, τραπέζια για ποτό και µια ορχήστρα. Νέοι από τα µεσαία και ανώτερα στρώµατα µε τις αγαπηµένες τους, διάφοροι µοναχικοί τύποι αλλά και µερικά κορίτσια που πηγαίνουν µόνα, ήταν οι πελάτες του. Είναι τα χρόνια που το τάνγκο ως χορός αλλά και ως µουσική µπαίνει σε µία περίοδο πλούσιων µετασχηµατισµών, ενώ κάνουν την εµφάνισή τους νέοι τύποι µουσικών, καλλιεργηµένοι, που προσδίδουν στις συνθέσεις και τις ερµηνείες τους ωριµότητα, µελωδικό και αρµονικό πλούτο και οι µελωδίες του De Caro δηµιουργούν τη Νέα Φρουρά µουσικών που ανοίγουν το δρόµο στις µεγάλες ορχήστρες των χρυσών δεκαετιών του ’30 και ’40, όπου η typica orchesrta οδηγείται στην ακµή της. Αλλά αυτό είναι µια άλλη ιστορία, µια µουσική ιστορία, που αξίζει να την αφηγηθεί κανείς µια επόµενη φορά. </div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-44007543028545752632012-01-19T06:29:00.000-08:002012-01-19T06:31:04.458-08:00Danzarin Parnitha<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Επιστρέφουμε στο blog με πληροφορίες για την εκδρομή στην Πάρνηθα, </span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">που θα γίνει αυτό το Σ/Κ!</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Πώς θα πάτε στο καταφύγιο Μπάφι...</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">1) Με δικά σας μεταφορικά μέσα. </span> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">2) Με το τελεφερίκ από τους πρόποδες της Πάρνηθας, 4 χιλιόμετρα διαδρομή μέχρι το καταφύγιο.</span><br />
3) Με τα πόδια, ανεβαίνοντας το όμορφο μονοπάτι της Χούνης. Εύκολη και βατή πεζοπορία διάρκειας περίπου 3 ωρών με κανονικό ρυθμό. Αρχηγός της ανάβασης θα είναι ο Άδωνης και η ώρα συνάντησης-αναχώρησης θα ειναι στις 12.00 το μεσημέρι του Σαββάτου στο πάρκινκ του τελεφερίκ.<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Χρειάζονται: παπούτσια πεζοπορίας, αδιάβροχο, φωτογραφική μηχανή.</span><br />
<ol style="text-align: left;"></ol><div><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Για όσους σκοπεύουν να κινηθούν πρωινές ή βραδινές ώρες <i>προσοχή</i> σε ενδεχόμενα σημεία με πάγο λόγω χαμηλών θερμοκρασιών.</span></div><div><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span></div><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Χάρτη της διαδρομής μπορείτε να<a href="http://www.blogger.com/goog_289689092"> </a></span><a href="http://maps.google.gr/maps?saddr=38.062487,23.750424&daddr=38.167587,+23.727003&hl=el&ll=38.091337,23.818359&spn=0.205895,0.441513&sll=38.061845,23.752077&sspn=0.006437,0.013797&geocode=FZfJRAIdGGdqAQ%3BFSNkRgIdmwtqAQ&vpsrc=6&mra=ls&t=h&z=11"><span style="color: #0000ee; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><u>δείτε</u></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> εδώ. </span></a><br />
<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Στο καταφύγιο μέχρι της 9 το βράδυ λειτουργεί εστιατόριο και για το βραδινό μας έχει κανονιστεί συλλογική κουζίνα. Μαγειρεύουμε και ανεβάζουμε (όσοι κινηθούμε με αυτοκίνητα) ένα φαγητό που τρώγεται κρύο.</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Μη ξεχάσετε εξοπλισμό τάνγκο, ζεστά ρούχα και sleeping bags.</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μάθημα και βραδινή μιλόνγκα.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Τηλ. επικοινωνίας 6944 841010, 6932 397727</span><br />
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br />
</span><br />
<br />
</div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-69713218094268428482011-12-18T03:26:00.000-08:002011-12-21T07:25:55.190-08:00Bailarin compadrito<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: x-small;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="29" src="http://www.youtube.com/embed/pwjG5mBsfPc" width="420"></iframe></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span class="texto" style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"><span style="font-family: Calibri;">Vestido como dandy, peinao a la gomina <span class="texto"><span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL">Κουστουμάτος σα δανδής,<span class="texto"><span style="font-family: Calibri;"><span lang="EL"> με μπριγιαντίνη στα μαλλιά</span></span></span></span></span></span><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"> </span></span></span></span></span></span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"><span style="font-family: Calibri;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">y dueno de una mina <span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"> mas linda que una flor <span lang="EL">και μια κοπέλα σαν λουλούδι στην αγκαλιά,</span> </span></span></span></span></span></span></span></span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"><span style="font-family: Calibri;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">bailas en la milonga </span></span><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">con aire de importancia <span lang="EL">χορεύεις στη μιλόνγκα με έναν κάποιο αέρα</span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"> </span></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">luciendo la elegancia </span></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">y haciendo exhibicion <span lang="EL">κάνοντας τη φιγούρα σου σε όλους εδώ πέρα</span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span style="font-size: x-small;"> <span style="font-family: Calibri;"><span class="texto"> </span></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">Cualquiera iba a decirte, che, reo de otros tiempos <span lang="EL">Ο καθένας θα το ’βλεπε, βρε φίλε, ντεκλαρέ</span> </span></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">que un dia llegarias a rey de cabaret <span lang="EL">ότι θα ’φτανες να γίνεις βασιλιάς των καμπαρέ</span> </span></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">que pa' ensenar tu corte pondrias academia... <span lang="EL">για να δείχνεις τις φιγούρες έχεις Ακαδημία</span></span><span class="texto"> </span></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Calibri;"><span class="texto">Al taura siempre premia la suerte que es mujer <span lang="EL">γιατί η τύχη σε τύπους σαν και σένα έχει αδυναμία</span></span><br />
<br />
<span class="texto">Bailarin compadrito <span lang="EL">Χορευτή αλανάκι,</span></span> </span></span><span class="texto" style="font-size: x-small;"> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">que floriaste tu corte primero <span lang="EL">που έδειξες το πρώτο σου κολπάκι</span> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">en el viejo bailongo orillero <span lang="EL">στην παλιά μιλόνγκα της γειτονιάς</span></span><span style="font-size: x-small;"> </span><span class="texto" style="font-size: x-small;"> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">de Barracas al sur <span lang="EL">νότια από το σταθμό του Μπαράκας</span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span class="texto" style="font-size: x-small;">Bailarin compadrito <span lang="EL">Χορευτή αλανάκι,</span> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">que quisiste probar otra vida <span lang="EL">που ζητούσες μια άλλη ζωή</span> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">y al lucir tu famosa corrida <span lang="EL">και για να δείξεις την κορίδα σου</span><span class="texto"> </span></span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;"><span class="texto">te viniste al Maipu <span lang="EL">βρέθηκες στου Μαϊπού τη σκηνή</span></span> </span><span style="font-size: x-small;"><br clear="all" /></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span class="texto" style="font-size: x-small;">Araca, cuando a veces ois La Cumparsita <span lang="EL">Κι όμως, όταν ακούς την Cumparsita καμιά φορά</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span class="texto" style="font-size: x-small;">yo se como palpita tu cuore al recordar <span lang="EL">σαν τρελή η καρδιά σου χτυπά </span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span class="texto" style="font-size: x-small;">que un dia lo bailaste de lengue <span lang="EL">θυμάσαι τον καιρό που ερχόσουν για χορό</span> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;"> y sin un mango <span lang="EL">με πουκάμισο κοντομάνικο και πορτοφόλι αδειανό</span></span><span class="texto" style="font-size: x-small;"> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">y ahora el mismo tango bailas <span lang="EL">και τώρα το ίδιο τάνγκο όταν πάλι ακουστεί</span> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">hecho un bacan </span><span class="texto" style="font-size: x-small;"> <span lang="EL">σαν κυριλές το χορεύεις και σ’ ενοχλεί</span> </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span class="texto" style="font-size: x-small;">Pero algo vos darias por ser solo un ratito <span lang="EL">Και τι δε θα ‘δινες για να ‘σαι μια στιγμή</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span class="texto" style="font-size: x-small;">el mismo compadrito del tiempo que se fu <span lang="EL">το ίδιο αλανάκι απ’ την παλιά ζωή</span></span><span style="font-size: x-small;"> </span><span class="texto" style="font-size: x-small;"> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">pues cansa tanta gloria <span lang="EL">γιατί η δόξα κουράζει</span> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">y un poco triste y viejo <span lang="EL">και κάπως γερασμένο τώρα πια σε κοιτάζει</span> </span><br />
<span class="texto" style="font-size: x-small;">te ves en el espejo del viejo cabaret <span lang="EL">με σκυθρωπό το πρόσωπο σου</span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"><span lang="EL" style="font-size: x-small;"> στου καμπαρέ τον καθρέφτη τον παλιό</span></div></div></div></div></div></div><div><hr align="left" size="1" width="33%" /><div id="edn1"><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><a href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=7448958522416104312#_ednref1" name="_edn1" title=""></a></span><span style="font-size: x-small;"><span class="MsoEndnoteReference"><span lang="EL">*</span></span><span lang="EL"> Κορίδα (</span>corrida<span lang="EL">): Από το ισπανικό ρήμα </span>correr<span lang="EL">=τρέχω. Πρόκειται για ένα συνδυασμό γρήγορων και περίτεχνων βημάτων που αλλάζει από χορευτή σε χορευτή και είναι δείγμα δεξιοτεχνίας.</span></span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><span lang="EL">* Πολύ όμορφη είναι η εκτέλεση του Bailarin compadrito από την ορχήστρα του A. </span>De Angeles<span lang="EL">.</span></span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="MsoEndnoteText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span style="font-size: x-small;"><shapetype coordsize="21600,21600" filled="f" id="_x0000_t75" o:preferrelative="t" o:spt="75" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" stroked="f"><stroke joinstyle="miter"></stroke><formulas><f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></f><f eqn="sum @0 1 0"></f><f eqn="sum 0 0 @1"></f><f eqn="prod @2 1 2"></f><f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></f><f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></f><f eqn="sum @0 0 1"></f><f eqn="prod @6 1 2"></f><f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></f><f eqn="sum @8 21600 0"></f><f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></f><f eqn="sum @10 21600 0"></f></formulas><path gradientshapeok="t" o:connecttype="rect" o:extrusionok="f"></path><lock aspectratio="t" v:ext="edit"></lock></shapetype><shape id="Εικόνα_x0020_1" o:spid="_x0000_i1026" style="height: 323.25pt; visibility: visible; width: 219.75pt;" type="#_x0000_t75"><imagedata o:title="" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Cosvaldo%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image001.png"></imagedata></shape><shape id="Εικόνα_x0020_4" o:spid="_x0000_i1025" style="height: 249.75pt; visibility: visible; width: 150pt;" type="#_x0000_t75"><imagedata o:title="" src="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Cosvaldo%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image003.png"></imagedata></shape></span></div></div></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"></div></div></div></div></div></div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-84473190628651963332011-12-03T02:47:00.000-08:002011-12-03T02:47:27.576-08:00<iframe width="560" height="30" src="http://www.youtube.com/embed/MeGbNnByMxA" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
Vuelvo de tierras muy lejanas Επιστρέφω... από γη μακρινή <br />
donde ayer fuera a buscar olvido όπου πήγα χθες για να βρω τη λήθη<br />
a mi dolor <br />
consuelo al alma que sufrió, al creer παρηγοριά για την πληγωμένη μου ψυχή, πίστη <br />
en los engaños y promesas del amor στις απάτες και τις υποσχέσεις του έρωτα <br />
Rumbo al olvido Κατευθύνθηκα προς τη λήθη<br />
que es un bálsamo al sufrir που είναι βάλσαμο για τον καημό<br />
partí llevando en mi amargura έφυγα κρατώντας μεσα στην πίκρα μου<br />
el cruel recuerdo de la ventura τη σκληρή ανάμνηση της πίστης<br />
que en otros tiempos junto a ti creí vivir πως θα μπορούσα να ζήσω μαζί σου<br />
<br />
<br />
Fui, esclavo de tu corazón Ήμουν σκλάβος της καρδιάς σου<br />
y a tus caprichos yo cedí και υποχωρούσα στα καπρίτσια σου<br />
y me pagaste con traición μα με ξεπλήρωσες με προδοσία<br />
Hoy, curada mi alma de su herida Σήμερα, έχει κλείσει η πληγή στην ψυχή μου<br />
pienso que nunca he de volver και σκέφτομαι πως ποτε δεν θα<br />
a mendigar tu querer ξαναπαρακαλέσω για την αγάπη σου<br />
<br />
Porque allá donde fui Γιατί εκεί που πήγα<br />
mis pesares a olvidar για να ξεχάσω τον πόνο μου<br />
del amor conocí γνώρισα τις χαρές του έρωτα<br />
las delicias hasta embriagar μέχρι να μεθύσω<br />
Mi dolor llegó a curar Ο πόνος μου θεραπεύτηκε<br />
mi pasión sólo dio μόνο το πάθος μου <br />
los sentidos para amar έδωσα για τον έρωτα,<br />
pero mi alma dejó αλλά η ψυχή μου κατάφερε<br />
su pureza conservar να μένει αγνή<br />
y así pronto llegó κι έτσι γρήγορα κατάφερα<br />
sus tristezas a olvidar να ξεχάσω τη θλίψη μου<br />
<br />
Pero hoy te he visto Όμως σήμερα σε είδα<br />
junto a mi lado pasar να περνάς δίπλα μου<br />
mi corazón tan rápido latió η καρδιά μου χτύπησε τόσο γρήγορα<br />
que aquella herida que creí curar κι εκείνη η πληγή που θεωρούσα κλειστή<br />
ante tu vista de improviso se entreabrió στην όψη σου άνοιξε<br />
pues no bastaron para calmar mi dolor δεν έφτασαν λοιπόν για να ηρεμήσουν τον πόνο μου<br />
ni las caricias ni el olvido ούτε τα ξένα χάδια, ούτε η λησμονιά<br />
de nuevo sufro por ser querido Ξανά υποφέρω και σε θέλω<br />
y hoy, como entonces, και σήμερα, όπως τότε<br />
soy esclavo de tu amor είμαι σκλάβος του έρωτά σου<br />
<br />
<br />
(1930) Msica: Carlos Marcucci - Letra: Manuel Meanosσο</div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-52424716999690363842011-11-28T06:43:00.000-08:002011-11-28T06:43:21.894-08:00Juan D’ArienzoO βασιλιάς του ρυθμού<br />
<br />
To 1935 o Juan D’Arienzo ήταν 34 χρονών. Μέχρι τότε δεν είχε καταφέρει πολλά, ήταν σχετικά άσημος, μέσα σε λίγο καιρό όμως εκτινάχθηκε στο ζενίθ της δόξας απολαμβάνοντας τη μεγάλη του φήμη και τις τιμές που του απότιαν τα πλήθη χορευτών που χόρευαν στις πίστες. Τι είχε συμβεί; Την προηγούμενη δεκαετία το τάνγκο είχε παρακμάσει, δεν υπήρχε δημιουργική πνοή και ο χορός είχε παραμεριστεί. Το αλήτικο, παιχνιδιάρικο ύφος των πρώτων χρόνων είχε εκτοπιστεί από τη μελαγχολία και την ποιητική τροπή που είχαν πάρει οι στίχοι, ενώ η μάγκικη φυλή των compadritos είχε παραγκωνιστεί από τις ενορχηστρώσεις μιας μουσικής που γινόταν όλο και πιο λόγια, περισσότερο ταιριαστή για ακρόαση, ή με τη φωνή να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο D’Arienzo, με τη συνδρομή του πιανίστα Rodolfo Biagi, που 3 χρόνια αργότερα θα έκανε δική του ορχήστρα, επέστρεψε στο ρυθμικό τέμπο των πρώτων τάνγκος επιβάλλοντας ένα ρυθμό πιο ζωντανό, μουσικά λιτό αλλά ιδιαίτερα χορευτικό, ώστε να μπορούν να χορέψουν ακόμη και όσοι δεν ήξεραν ακολουθώντας το ρυθμό και μόνο. Παλμός για τους χορευτές, αυτό ήταν το μυστικό, με τα όργανα να παίζουν όλα μαζί και το πιάνο κάποιες φορές να ξεχωρίζει ή το πρώτο βιολί να βγαίνει μπροστά χωρίς όμως να υπερβάλλει στον αυτοσχεδιασμό. Κι ακόμα παραμέρισε το ρόλο της φωνής, ενώ συχνά το κοινό διασκέδαζε με τους στίχους των τραγουδιών, που ήταν αστείοι ή και αμφιβόλου χιούμορ. <br />
Ο D’Arienzo είχε φέρει στο τάνγκο έναν αέρα ευθυμίας, κρατώντας μία σκληρή γραμμή Lumfardo (αργκό του δρόμου) και δείχνοντας ποιος ήταν ο τρόπος των portenos. Όπως είπε το 1949, «Το τάνγκο πάνω απ’ όλα είναι ρυθμός, νεύρο, δύναμη. Το παλιό τάνγκο, αυτό της παλιάς Φρουράς, τα είχε όλα αυτά... Η προσπάθειά μου είναι να του ξαναδώσω τη ζωτικότητα που είχε τον παλιό καιρό. Κι η μεγαλύτερή μου περηφάνεια πως συνέβαλα στην αναγέννηση της λαϊκής μας μουσικής». Αν και ορμώμενος από το παρελθόν υπήρξε ανατρεπτικός και γι’ αυτό δέχθηκε κριτική, τον κατηγόρησαν ότι η μουσική του ήταν απλή και ότι έπαιζε πολύ γρήγορα. Η αλήθεια είναι πως δεν είχε το στιλ των σοφιστικέ μουσικών της εποχής του, ούτε τη σοβαρότητα διευθυντή ορχήστρας, αντίθετα έμοιαζε με καρικατούρα και χοροπηδούσε στη σκηνή σαν αγριάνθρωπος. Ίσως η μουσική του να είναι παραπλανητική, μπορεί όντως να γελαστεί κανείς και να τη θεωρήσει επιφανειακή, γρήγορη, απλή. Τότε όμως δεν θα έχει καταλάβει τη μαεστρία ενός συνθέτη - διευθυντή ορχήστρας, που έβγαλε τον κόσμο στις πίστες όχι επειδή ήταν «εύκολος», αλλά επειδή η μουσική του έκρυβε έναν πλούτο παιχνιδιού, εκφραστικών μέσων και δυναμικών. Όπως είχε πει και ο μεγάλος Anibal Troilo: «Γελάστε, αν θέλετε, μα χωρίς αυτόν θα ήμασταν όλοι χωρίς δουλειά».Ο βασιλιάς του ρυθμού, όπως τον αποκαλούν, άνοιξε ένα δρόμο επιβάλλοντας στους μουσικούς της εποχής του να τον ακολουθήσουν. Επηρέασε τις μεγάλες ορχήστρες και αποτέλεσε τη μηχανή που οδήγησε στην έκρηξη της χρυσής δεκαετίας του ’40. Είναι διασκεδαστικό να τον παρακολουθείς να διευθύνει κι ακόμα περισσότερο να τον χορεύεις.nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-19692326904310179202011-11-25T07:46:00.000-08:002011-11-25T07:46:44.794-08:00<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/rXVgQA5_ByE" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
Anoche de nuevo te vieron mis ojos Απόψε σε είδα και πάλι μπροστά μου<br />
anoche de nuevo te tuve a mi lao απόψε σε είχα και πάλι στο πλάι μου<br />
Pa’que te habré visto, si después de todo γιατί να σε δω, αφού τελικά ήμασταν δυο ξένοι<br />
fuimos dos extraños mirando el pasao... που αναπολούσαν το παρελθόν...<br />
Ni vos sos la misma, ni yo soy el mismo Ούτε εσύ είσαι η ίδια, ούτε εγώ είμαι ο ίδιος<br />
los años, la vida, quién sabe lo qué... τα χρόνια, η ζωή, ποιος μπορεί να πει;<br />
De una vez por todas mejor la franqueza: Ας είμαστε για μια φορά ειλικρινείς<br />
yo y vos no podemos volver al ayer! εσύ κι εγώ δεν μπορούμε να γυρίσουμε στο χθες!<br />
<br />
<br />
Paciencia... la vida es así Υπομονή... έτσι είναι η ζωή<br />
quisimos juntarnos por puro egoísmo θέλαμε να είμαστε μαζί από καθαρό εγωισμό<br />
y el mismo egoísmo nos muestra distintos, κι ο ίδιος εγωισμός μάς κρατάει χωριστά<br />
para qué fingir... γιατί να προσποιούμαστε;<br />
Paciencia... la vida es así Υπομονή... έτσι είναι η ζωή<br />
ninguno es culpable, si es que hay una culpa κανείς μας δεν φταίει, δεν έχει γίνει κανένα λάθος<br />
por eso la mano que te di en silencio γι’ αυτό και το χέρι που σου έδωσα σιωπηλά<br />
no tembló al partir! δεν έτρεμε όταν χωριστήκαμε!<br />
<br />
<br />
Haremos de cuenta que todo fue un sueño, Πρέπει να καταλάβουμε ότι ήταν όλο ένα όνειρο<br />
que fue una mentira habernos buscao ότι ήταν ψέμα να αναζητούμε ο ένας τον άλλο,<br />
así buenamente nos queda el consuelo κι έτσι καλύτερα να μας μείνει η παρηγοριά<br />
de seguir creyendo que no hemos cambiao... να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε αλλάξει...<br />
Yo tengo un retrato de aquellos veinte años Κρατώ ένα πορτρέτο μας όταν ήμασταν είκοσι<br />
cuendo eras del barrio el sol familiar όταν ήσουν ο ήλιος της γειτονιάς μας<br />
quiero verte siempre linda como entonces θέλω να σε βλέπω πάντα όμορφη, όπως ήσουν<br />
lo que pasó anoche fue un sueño no más! κι αυτό που έγινε απόψε δεν ήταν παρά ένα όνειρο<br />
<br />
<br />
(1937) Music: Juan D’Arienzo - Lyrics: Francisco Gorrindo</div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-59091213054156060122011-11-23T01:59:00.000-08:002011-11-28T06:42:39.427-08:00Tango<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><em> </em><strong> </strong><em><br />
</em><br />
<div>...αυτή η τόσο έντονη μουσική μου τρυπάει το νου·</div><div>είναι ένα βαθύ ουρλιαχτό, κάτι ανάμεσα σε αρμονία, ποίηση και άσχημο μποτιλιάρισμα.</div><div><br />
</div><div>...και πώς μπορεί το ο,τιδήποτε να γίνει κίνηση,</div><div>αν δε σου ’χει τρυπήσει προηγουμένως το μυαλό και την ψυχή...</div><div><br />
</div><div>Φοράς τα ψηλοτάκουνα παπούτσια σου, αλλά είναι σαν να κλωτσάς </div><div>με γυμνά πέλματα άμμο, πέτρες και νερό.</div><div><br />
</div><div>Αγκαλιάζεις τον σύντροφο της επόμενης «τάντας» και είναι σαν να βγαίνετε <br />
και οι δύο από το περίγραμμα του σώματός σας, </div><div>αγκαλιάζοντας ο καθένας τη γυναικεία και αντρική του πλευρά με τέτοια ένταση,</div><div>που πλέον οι ρόλοι και οι τρόποι εκμηδενίζονται.<br />
<br />
</div><div> <wbr></wbr> μουσική __</div><div><br />
</div><div>Θα μπορούσε να είναι το μπαντονεόν του Piazzola, το παιδί που κλαίει στη γωνία, </div><div><br />
</div><div>το γέλιο από το τελευταίο νούμερο ενός κλόουν, ο αέρας ανάμεσα σε βομβαρδισμούς,</div><div></div><div>η αύρα της θάλασσας, η νοσταλγία της κάθε νύχτας __</div><div> </div><div> η ανομολόγητη επιθυμία τού να ζω ___</div><div><br />
carajillos</div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-84205622581878326182011-11-21T05:59:00.000-08:002011-11-21T06:13:18.053-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="MsoNormal">Milonga<span lang="EL">: Η καταγωγή</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL">Μια χαρούμενη σκέψη, ένα αίσθημα γιορτινό, το ανάλαφρο, παιχνιδιάρικο πάτημα των ποδιών, ένα διάλειμμα από τη μελαγχολία του τάνγκο. Λένε για τους πορτένιος, όπως αποκαλούνται οι κάτοικοι του Μπουένος Άιρες, ότι επινόησαν τη μιλόνγκα σαν αντιστάθμισμα στη μελαγχολία τους, που βρήκε έκφραση μέσω του τάνγκο. Παρότι όμως πρωτοεμφανίστηκε στο κλασικό ρεπερτόριο μόλις το 1931 με τη «</span>Milonga sentimental<span lang="EL">»*, οι ρίζες της χάνονται πριν από την εποχή που εκείνο έκανε τα πρώτα του βήματα, ακόμα πιο πίσω, στο παρελθόν των αυτόχθονων Αργεντίνων, γνωστών ως </span>gauchos<span lang="EL">. </span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL">Η πρώτη σημασία της λέξης μιλόνγκα ήταν «λόγια» και συνδεόταν με τους </span>payadores<span lang="EL">. Στην αχανή ενδοχώρα της Αργεντινής, γνωστής και ως </span>pampa<span lang="EL">, οι άνθρωποι συνήθιζαν να συγκεντρώνονται στην ύπαιθρο και να συναγωνίζονται με τις κιθάρες τους αυτοσχεδιάζοντας. Ένας θα άρχιζε ένα τραγούδι για κάποιο θέμα και κάποιος άλλος θα έπαιρνε τη σκυτάλη στήνοντας παραλλαγές, με αφηγηματικά τετράστιχα που δομούνταν σε μουσικούς χρόνους των 2/4. Οι συγκεντρώσεις αυτές άρχισαν να ονομάζονται </span>milongas<span lang="EL">, που στις διαλέκτους των μαύρων από την Αφρική που παρευρίσκονταν στις γιορτές χωρίς να καταλαβαίνουν σήμαινε «πολλά λόγια», και η λέξη </span>milonguero<span lang="EL"> αρχικά χρησιμοποιήθηκε για εκείνους τους γηγενείς τροβαδούρους που περιφέρονταν στην επαρχία του Μπουένος Άιρες στήνοντας γιορτές με το τραγούδι τους, ένα κατεβατό από λέξεις, μία αυτοσχέδια ποίηση για τη ζωή, το θάνατο, τη μοναξιά, το πέρασμα του χρόνου. Καθώς έρχονταν από την ύπαιθρο, στις παρυφές της πόλης μπλέκονταν με όσα έφταναν εκεί μέσω της θάλασσας και του εμπορίου που κατέληγε στο δέλτα του </span>Rio de la Plata<span lang="EL"> και οι δικές τους λέξεις αναμείχθηκαν με τους ξενόφερτους ρυθμούς των ναυτικών, όπως της </span>habanera<span lang="EL"> που έφερναν μαζί τους οι Κουβανοί ναύτες, φτιάχνοντας ένα μείγμα που έγινε απαραίτητο στοιχείο στις γιορτές των ανθρώπων των λαϊκών προαστίων. Το να έχει η λέξη μιλόνγκα περισσότερες από μία σημασίες ήταν μία φυσική εξέλιξη: ο χορός παρατεινόταν με τραγούδι και το τραγούδι με χορό και έτσι το </span>vamos a milonguear <span lang="EL">σήμαινε ταυτόχρονα πάμε να χορέψουμε και πάμε να τραγουδήσουμε, καθώς δεν μπορούσε να νοηθεί συνάθροιση χωρίς μουσική, τραγούδι και χορό, μια εποχή που ακόμα το τάνγκο δεν είχε γεννηθεί. </span><br />
<br />
<span lang="EL">* Ο Sebastian Piana με τη <i>Milonga Sentimental</i>, σε στίχους Homero Manzi, θεωρείται ο πατέρας της μιλόνγκας ως υποκατηγορίας του τάνγκο, πιο γρήγορη και με εύθυμο χαρακτήρα, ανοίγοντας τεράστιες δυνατότητες και σε άλλους συνθέτες να ακολουθήσουν το δρόμο του και να πλουτίσουν το αντίστοιχο ρεπερτόριο. </span></div><div class="MsoNormal"></div><div class="MsoNormal"><span class="apple-style-span"><span style="background-color: #222222; color: white; font-family: 'Lucida Sans Unicode',sans-serif; font-size: 10pt;"><span style="float: none;"><br />
</span></span></span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: #2a2a2a; font-family: Tahoma,Verdana,Arial,sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div></div><br />
<i>Τα αυτοσχεδιαστικά τραγούδια των payadores, η λαϊκή μουσική της υπαίθρου, η habanera και άλλα ακούσματα που έφταναν στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες, έφτιαξαν μια σύνθεση αυτού που αργότερα θα έπαιρνε τη μορφή της μιλόνγκας όπως την ξέρουμε σήμερα.</i><br />
<br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/RItiz8hXJEA" width="420"></iframe><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/rA9ooCWzyfM" width="420"></iframe><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Iak9nHWO0Vk" width="420"></iframe></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-57607907641936225832011-11-17T07:11:00.000-08:002011-11-21T06:14:14.594-08:00Milonga sentimental<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/8Vde2Ua4i9g" width="420"></iframe><br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Milonga pa’ recordarte Μιλόνγκα για να σε θυμηθώ<br />
milonga sentimental μιλόνγκα συναισθηματική<br />
οtros se quejan llorando άλλοι κλαίνε από παράπονο<br />
yo canto por no llorar εγώ τραγουδώ για να μην κλαίω<br />
Tu amor se secó de golpe Η αγάπη σου σταμάτησε ξαφνικά<br />
nunca dijiste por qué ποτέ δεν έμαθα γιατί<br />
yo me consuelo pensando για παρηγοριά σκέφτομαι <br />
que fue traición de mujer ότι ήταν γυναικεία προδοσία<br />
<br />
Varón, pa’ quererte mucho Ένας άντρας που σ’ αγαπάει πολύ<br />
varón, pa’ desearte el bien ένας άντρας που θέλει το καλό σου<br />
varón, pa’ olvidar agravios ένας άντρας που ξεχνά τον πόνο<br />
porque ya te perdoné και γι αυτό σε συχγωρεί<br />
Tal vez no lo sepas nunca Ίσως δεν θα το μάθεις ποτέ<br />
tal vez no lo puedas creer ίσως δεν μπορείς να το πιστέψεις<br />
¡tal vez te provoque risa ίσως σε κάνει να γελάς<br />
verme tirao a tus pies! όταν με βλέπεις στα πόδια σου<br />
<br />
Es fácil pegar un tajo Είναι εύκολο να πληρώσεις<br />
pa’ cobrar una traición με μαχαίρι μια προδοσία<br />
o jugar en una daga ή να παίξεις με μια ριξιά<br />
la suerte de una pasión την τύχη ενός πάθους<br />
Pero no es fácil cortarse Δεν είναι όμως εύκολο να κόψεις<br />
los tientos de un metejón τα πλοκάμια που έχουν γερά δεθεί<br />
cuando están bien amarrados παρέχοντας την πλήρη ασφάλεια<br />
al palo del corazón γύρω από την καρδιά σου<br />
<br />
Milonga que hizo tu ausencia Μιλόνγκα που έγραψε η απουσία σου<br />
milonga de evocación μιλόνγκα της θύμησης<br />
milonga para que nunca μιλόνγκα που ποτέ δεν θα γίνει<br />
la canten en tu balcón καντάδα στο μπαλκόνι σου<br />
Pa’ que vuelvas con la noche Θα έρθεις με τη νύχτα<br />
y te vayas con el sol και θα φύγεις με τον ήλιο<br />
pa’ decirte que sí a veces για να σου πω ναι<br />
o pa’ grïtarte que no και κάποιες φορές να φωνάξω όχι<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
(1931) Μουσική: Sebastiαn Piana - Στίχοι: Homero Manzi</div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-7876927604170349362011-11-14T06:34:00.000-08:002011-11-17T07:12:19.234-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/j4582-FIkWQ" width="420"></iframe><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
Μικρή ιστορία αργεντίνικου tango<br />
<br />
<br />
Συναντιούνται στην άκρη της πίστας, στέκονται απέναντι. Σηκώνει με χάρη το δεξί της χέρι και συναντάει το αριστερό του, πιάνονται. Τυλίγει αργά το δεξί του γύρω από τη μέση της κι εκείνη το δικό της γύρω από το λαιμό του. Τα πρόσωπά τους σε απόσταση αναπνοής, τα στήθη τους από την αριστερή πλευρά, τη δική της, εφάπτουν τις ανάσες τους: είναι η στιγμή της αγκαλιάς, μέσα εκεί θα χωρέσουν όλα. Ο μακρόσυρτος ήχος του μπαντονεόν δίνει το έναυσμα για ένα μακρύ πλαϊνό βήμα και η τελετουργία των κινήσεων ξεκινά. Θα διαρκέσει όσο και η μουσική.<br />
<br />
Τους κοιτάζει από απέναντι. Πόσο όμορφοι δείχνουν! Κι αυτή η μουσική... νοσταλγία, πόθος. Όπως τότε, αρχές 20ού αιώνα στους κακόφημους δρόμους του Μπουένος Άιρες που φτωχοί μετανάστες, άνθρωποι του λιμανιού, συναντιούνταν για να παρηγορηθούν από τη ζεστασιά των σωμάτων. Ανακαλεί τους ανώδυνους βηματισμούς αλλών ζευγαρωτών χορών, μπρος-πίσω-πλάι. Τους κοιτάζει ξανά. Eκείνος περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του, σχεδόν ακίνητος, εκείνη γυρνάει γύρω του ακολουθώντας το στήθος του, καρδιά με καρδιά. Αν υπάρχει πάθος εκεί βρίσκεται, σκέφτεται, στη στιγμή που οι δυο τους σχεδιάζουν σε έναν κρυφό αυτοσχεδιασμό, τρυπώνουν τα πόδια τους ο ένας μέσα στου άλλου, ξεκινούν και σταματούν σε ένα νεύμα της μουσικής, αγκαλιάζονται σφιχτά και αφήνονται για να στροβιλιστούν ξανά ο ένας γύρω από τον άλλο· οι δυο τους μόνο και η μουσική. Εκείνος επινοεί τα βήματά τoυς, εκείνη τα μαντεύει και διανθίζει το χορό τους με τα στολίδια της. Τόσο συγκεντρωμένοι, ευθυτενείς, κομψοί και ανάλαφροι... Το λάγνο στοιχείο δεν υπάρχει apriori, αποφασίζει, χορεύουν για τη βαθιά απόλαυση να χορεύουν.<br />
<br />
Το μπαντονεόν φτάνει σε ένα κρεσέντο που προϊδεάζει για το φινάλε. Σταματούν με την ένταση που πάντα προσδιορίζει ένα τέλος, αναπάντεχα όσο και αναμενόμενα, ακριβώς στο τελευταίο ίχνος της τελευταίας νότας. Μένουν για λίγα δευτερόπεπτα ακόμα ακίνητοι, σφιχταγκαλιασμένοι. Αφήνουν με αργές κινήσεις ο ένας τον άλλο. Αποχωρίζονται.</div></div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-38536244931484880302011-11-11T03:50:00.000-08:002011-11-14T03:14:29.403-08:00Poema... Απλά και ωραία!<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/AL9scCF6F1E" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"></div><br />
<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/0XBNoYNNccQ" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-52205014221908463342011-11-06T07:35:00.000-08:002011-11-06T07:37:35.197-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/FHrD6QaeqQ8" width="420"></iframe><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
Ο κόσμος του τάνγκο είναι γεμάτος θλιμμένες ιστορίες, αλλά τόσο καλοφτιαγμένες... δεν τις χορταίνεις. Κι ο χρόνος της ζωής μας κυλάει, γεμίζει και αδειάζει ψάχνοντας κάπου να αποτυπωθεί... <br />
<br />
</div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-73867197616353550472011-11-02T07:49:00.000-07:002011-11-21T04:42:22.347-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">με λόγια, για να το ακούσεις...</span><br />
</span><br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/U93OqcHkON8" width="560"></iframe><br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Corrientes, tres-cuatro-ocho Οδός Κοριέντες τρία-σαρανταοκτώ<br />
segundo piso ascensor δεύτερο πάτωμα, ασανσέρ <br />
No hay porteros, ni vecinos δεν υπάρχουν θυρωροί, ούτε γείτονες <br />
adentro, cocktail y amor μέσα κοκτέιλ και έρωτας<br />
Pisito que puso Maple Ένα διαμερισματάκι,έπιπλα από σφεντάμι <br />
piano, estera y velador; πιάνο, κομοδίνο και λαμπίτσα<br />
Un telefón que contesta ένα τηλέφωνο που απαντά<br />
una fonola que llora ένα γραμμόφωνο που θρηνεί<br />
viejos tangos de mi flor με τα πλιά τάνγκος της νιότης μου<br />
y un gato de porcelana κι ένας γάτος πορσελάνινος<br />
pa’ que no maúlle al amor για να μη νιαουρίζει στους εραστές<br />
<br />
Y todo a media luz Κι όλα γίνονται στο ημίφως <br />
que es un brujo el amor γιατί είναι μάγος ο έρωτας<br />
a media luz los besos στο ημίφως τα φιλιά<br />
a media luz los dos στο ημίφως οι δυο μας<br />
Y todo a media luz Όλα γίνονται στο ημίφως<br />
crepúsculo interior στο λυκόφως του δωματίου<br />
que suave terciopelo τι απαλό το βελούδινο<br />
la media luz de amor ημίφως του έρωτα<br />
<br />
Juncal 12-24 Οδός Χουνκάλ 12-24<br />
telefoneá sin temor; τηλεφώνησε χωρίς φόβο<br />
de tarde té con masitas το απόγευμα τσάι με βουτήματα<br />
de noche, tango y amor; το βράδυ τάνγκο και τραγούδι<br />
los domingos té danzante τις Κυριακές απογευματινός χορός <br />
los lunes, desolación τις Δευτέρες ερημιά <br />
<br />
Hay de todo en la casita Το σπιτάκι έχει απ’ όλα<br />
almohadones y divanes μαξιλάρες και ντιβάνια<br />
como en botica... cocó! κι όπως στο μπαράκι... κοκό<br />
alfombras que no hacen ruido χαλιά που δεν κάνουν θόρυβο <br />
y mesa puesta al amor κι ένα τραπέζι στρωμένο για τον έρωτα</div></div><span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;"> </span></div></div><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">και ορχηστρικό, για καραόκε...</span><br />
</span><br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/Erw15Y1HXls" width="420"></iframe></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-30702630012648109262011-10-31T06:21:00.000-07:002011-10-31T06:21:47.833-07:00quiero verte una vez masμία κλασική εκδοχή... «με κοστούμι»<br />
<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/t5UxKCq1lPY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe> <br />
<br />
<br />
και μία πιο σύγχρονη... «με τζιν»<br />
<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/qZOR0MnrcMc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-74458214421379067972011-10-27T06:06:00.000-07:002011-10-27T06:06:49.616-07:00Φίλοι μας,<br />
<br />
Χθες, η Πράκτικα της Τετάρτης δεν πήγε όπως θα θέλαμε. Κάποιος ανάμεσά μας, όχι μαθητής της σχολής και χωρίς να έχει την ευθιξία να το παραδεχθεί ακόμα και με τις πιο προφανείς ενδείξεις εναντίον της πράξης του, προκάλεσε αναστάτωση, παραβιάζοντας τον ιδιωτικό χώρο κάποιων από μας παίρνοντας κινητά και χρήματα. Λυπούμαστε γι’ αυτό και ελπίζουμε παρόλα αυτά να χορέψατε και να περάσατε καλά, όσοι τουλάχιστον δεν αναμειχθήκατε πιο στενά στην υπόθεση. Οι υπόλοιποι, που το περάσαμε μαζί μέχρι τις 4 το πρωί, μοιραστήκαμε μια κοινή εμπειρία που μας έφερε πιο κοντά και μέσα στο άσχημο της υπόθεσης βρήκαμε τον τρόπο να το γελάσουμε και να εκτονώσουμε το θυμό μας (θα έχουμε και κάτι να λέμε στα εγγόνια μας, όπως λέει και η φίλη Ελισάβετ). Να σας πούμε ότι τα δύο κινητά βρέθηκαν αργά το βράδυ κρυμμένα στα σκαλάκια δίπλα στη σχολή, ωστόσο τα χρήματα δεν επιστράφησαν. Όπως συμβαίνει όταν κάποιος από εμάς υφίσταται μια απώλεια και στο μέτρο του εφικτού την αναπληρώνουμε, το ίδιο θα προσπαθήσουμε κάνουμε και σε αυτή την περίπτωση, σε μία ένδειξη ελάχιστης αλληλεγγύης μεταξύ φίλων ή ανθρώπων μιας ευρύτερης ομάδας. Κρίμα που χάλασε η γιορτινή ατμόσφαιρα, θα προσπαθήσουμε να επανορθώσουμε και για αυτό στην επόμενη πράκτικα. Τέλος καλούμε ξανά τους φίλους μας που ήρθαν για πρώτη φορά χθες στο χώρο να μας χορέψουν στο τέλος της βραδιάς ελληνικούς χορούς, αν θέλουν να το επιχειρήσουν την επόμενη φορά (ή μια οποιοδήποτε άλλη). <br />
<br />
Ευχαριστούμε<br />
<br />
<br />
<br />
Υ.Γ. Προσωπικά, ευχαριστώ από καρδιάς τα πολύ όμορφα δώρα-έκπληξη που μου ετοίμασαν πολλοί από εσάς, και για τα ίδια ως αντικείμενα, όσο και για ό,τι συμβολίζουν...nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-27114909828204326212011-10-26T08:36:00.000-07:002011-11-21T04:43:37.690-08:00<iframe width="420" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/ilng5K90puU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
Tarde que me invita a conversar Το απόγευμα με βρήκε να μιλάω<br />
con los recuerdos... με τις αναμνήσεις μου<br />
Noche... esperar y de llorar Νύχτα... να ελπίζω και να κλαίω<br />
en este encierro σ΄ αυτή τη φυλακή<br />
Tanto en mi amargura te busqué Τόσο μες στην πίκρα μου σε έψαχνα<br />
sin encontrarte δίχως να σε βρω<br />
¿Cuando... cuando, vida? ¡Moriré Πότε,,, πότε, ζωή μου, θα πεθάνω<br />
para olvidarte! για να σε ξεχάσω<br />
<br />
Quiero verte una vez más Θέλω να σε δω άλλη μια φορά<br />
amada mía... αγαπημένη μου...<br />
y extasiarme en el mirar και να εκστασιαστώ κοιτώντας<br />
<div style="text-align: left;">de tus pupilas μες στα μάτια σου</div>Quiero verte una vez más Θέλω να σε δω άλλη μια φορά<br />
aunque me digas και ας μου λες<br />
que ya todo terminó, ότι όλα πια τελειώσαν<br />
es inutil remover δεν ωφελεί να απομακρύνω<br />
las cenizas del ayer... τις στάχτες του παρελθόντος<br />
<br />
Quiero verte una vez más Θέλω να σε δω άλλη μια φορά<br />
¡estoy tan triste! είμαι τόσο λυπημένος<br />
y no puedo recordar, και δεν μπορώ να θυμηθώ<br />
por que te fuiste... γιατί έφυγες<br />
Quiero verte una vez más Θέλω να σε δω άλλη μια φορά<br />
y en mi agonía και στην αγωνία μου<br />
un alivio sentiré να νιώσω βάλσαμο στην ψυχή μου<br />
y olvidado en mi rincón και ξεχασμένος στη γωνιά μου<br />
¡más tranquilo moriré! να ξεψυχήσω ήρεμος<br />
</div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-77956626733420137962011-10-24T06:20:00.001-07:002011-10-24T06:20:09.422-07:00Nostalgias<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/SU9ZP2pbqyU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-32609934204399281682011-10-19T07:18:00.000-07:002011-11-21T04:44:29.927-08:00Nostalgias<iframe width="420" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/nU6DjOfTs6M" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Quiero emborrachar mi corazon Θέλω να μεθύσω την καρδιά μου<br />
para olvidar un loco amor για να ξεχάσω μια τρελή αγάπη<br />
que mas que amor es un sufrir... που με κάνει να υποφέρω<br />
Y aqui vengo para eso Και γι’ αυτό έρχομαι εδώ<br />
a borrar antiguos besos για να σβήσω τα φιλιά της<br />
en los besos de otras bocas με φιλιά από άλλα χείλη<br />
Si su amor fue flor de un dia Αν η αγάπη της ήταν εφήμερη<br />
por que causa es siempre mia για ποιο λόγο μ’ ακολουθεί συνεχώς <br />
esta cruel preocupacion αυτή η σκληρή αγωνία<br />
Quiero, por los dos, mi copa alzar Θέλω, και για τους δυο μας, να αδειάσω το ποτήρι μου<br />
para olvidar mi obstinacion για να ξεχάσω την εμμονή μου<br />
y mas la vuelvo a recordar κι όμως τη θυμάμαι ξανά<br />
<br />
<br />
Nostalgias, de escuchar su risa loca Νοσταλγώ, να ξανακούσω το τρελό της γέλιο <br />
y sentir junto a mi boca και να νιώσω πάνω στα χείλη μου<br />
como un fuego su respiracion... σα φωτιά την ανάσα της...<br />
Angustias, de sentirme abandonado Αγωνιώ, γιατί νιώθω εγκαταλειμμένος<br />
y sentir que otro a su lado και νιώθω πως σύντομα κάποιος στο πλευρό της<br />
pronto, pronto le hablara de amor... θα της μιλά για αγάπη...<br />
Hermano, yo no quiero rebajarme Αδελφέ μου, δεν θέλω να ταπεινωθώ<br />
ni pedirle ni rogarle ούτε να την παρακαλέσω, ούτε να κλάψω<br />
ni decirle que no puedo mas vivir ούτε να της πω ότι δεν μπορώ να ζήσω άλλο<br />
Desde mi triste soledad Μες στη θλιμμένη μου μοναξιά<br />
vere caer las rosas muertas θα δω να πέφτουν τα μαραμένα ρόδα <br />
de mi juventud της νιότης μου<br />
<br />
<br />
Gime, bandoneon, tu tango gris Κλάψε, μπαντονεόν, μ’αυτό το γκρίζο τάνγκο<br />
quizas a ti te hiera igual ίσως κι εσύ να πονάς <br />
algun amor sentimental... για κάποια αγάπη χαμένη...<br />
Llora mi alma de fantoche Κλάψε, χαζούλα μου καρδιά<br />
sola y triste en esta noche μόνη και λυπημένη τούτη τη σκοτεινή<br />
noche negra y sin estrellas κι άναστρη νύχτα<br />
Si las copas traen consuelo Αν το πιοτό φέρνει παρηγοριά<br />
aqui estoy con mi desvelo εδώ είμαι και ξαγρυπνώ<br />
para ahogarlo de una vez για να τη σβήσω εντελώς<br />
Quiero emborrachar al corazon Θέλω να μεθύσω την καρδιά μου<br />
para despues poder brindar για να μπορέσω να πιω στην υγειά <br />
por los fracasos del amor της χαμένης μου αγάπης</div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-36834728151783106112011-10-15T09:20:00.000-07:002011-10-15T09:27:29.774-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><strong>Προβολή, τάνγκο & τράπεζα φαγητού</strong></span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Την Κυριακή, 16/10, μια ξεχωριστή Milonga σε έναν ιδιαίτερο χώρο, σε μία πολύ όμορφη γειτονιά της Αθήνας. </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Θα ξεκινήσουμε με προβολή της ταινίας </span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=F78F1Ny37Hk" target="_blank"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Tango Bar</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> στις 19.00 (με αγγλικούς υπότιτλους) και θα ακολουθήσει χορός.</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Χωρίς είσοδο, όποιος θέλει φέρνει συσκευασμένα τρόφιμα που θα διατεθούν σε ανθρώπους που τα χρειάζονται.</span><br />
<span style="font-family: Arial;">Συνεργατικό Καφενείο, <em>Μοναστηρίου 140, Ακαδημία Πλάτωνος</em></span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Arial;"><a href="http://www.european-village.org/index.php?option=com_k2&view=item&id=68:%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-tango-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%81%CE%AC%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%B1-%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%8D&lang=el">Πληροφορίες</a></span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial;"><a href="http://www.european-village.org/images/stories/map.html">Χάρτης</a></span></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-47069691480171570012011-10-08T03:37:00.000-07:002011-10-12T04:59:13.830-07:00Τεχνική - Η στάση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><i>«Η ιδανική στάση για το τάνγκο... Ο κορμός είναι ευθύς και κάθετος. Το κεφάλι ισορροπεί στην κορυφή της σπονδυλικής στήλης. Το σώμα είναι χαλαρό. Τα γόνατα είναι κι αυτά χαλαρά, ώστε ο κορμός να έρχεται ελάχιστα πιο κοντά στο έδαφος, οπότε το βάρος να μεταφέρεται προς τα εμπρός, στο μπροστινό άκρο του ποδιού. Έτσι η καρδιά έρχεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στον παρτενέρ, ενώ διατηρείται η κατάσταση απόλυτης ισορροπίας... </i></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><i>Ο κορμός μένει τελείως κάθετος, με τους ώμους σε παράλληλη ευθεία με τους γοφούς.</i></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><i>Ο χορευτής ρίχνει όλο το βάρος στο ένα πόδι. Το άλλο κρέμεται παθητικά, αφήνοντας τη βαρύτητα να το κρατά δίπλα στο πόδι στήριξης...»</i></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><i>«Το νόημα το τάνγκο, η ιστορία του αργεντίνικου χορού», Christine Denniston, εκδ. Αλεξάνδρεια</i></div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-59565678075814579032011-10-07T07:25:00.000-07:002011-10-12T06:16:22.013-07:00nostalgias en solo de bandoneon<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="23" src="http://www.youtube.com/embed/tarhvGI1bfo" width="420"></iframe><br />
<br />
</div></div><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><b>H μουσική;</b> Όταν την πρωτοακούμε τη βρίσκουμε γλυκιά, κάπως παλιά ίσως, όμως μελωδική, ευχάριστη στα αυτιά. Στην αρχή όλα τα κομμάτια μάς φαίνονται λίγο πολύ τα ίδια, κάποια μας αρέσουν περισσότερο από άλλα, μας τραβάνε την προσοχή. Όσο για τους συνθέτες, τις ορχήστρες και τα ιδαίτερα στιλ της καθεμιάς, παίρνει καιρό μέχρι να αρχίσει κανείς να τα ξεχωρίζει. Μέχρι εδώ καλά. Λογικό. Έτσι συμβαίνει με όλα τα είδη μουσικής. Πρέπει να συνηθίσουν τα αυτιά, να εξασκηθεί η ακοή, να αποκτήσουμε οικείους τόπους, να μάθουμε να ακούμε τα όργανα, το καθένα μόνο του και όλα μαζί, να δομήσουμε μια μνήμη που θα μας επιτρέπει να περιμένουμε αυτό που θα ακολουθήσει, μικρές ηχητικές προσμονές που φτιάχνουν αυτό που λέμε αισθητική απόλαυση. <i>Άκου αυτό το σημείο, άκου πόσο ωραίο...</i></span></div></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Τι κάνει κάτι ξεχωριστό; Αυτό που εύκολα το καταλαβαίνουμε, το βαριόμαστε γρήγορα· όπως κι αυτό που εύκολα μας δίνεται. Κάποιες φορές συμβαίνει η ομορφιά που μας αιχμαλωτίζει να είναι κρυμμένη, δυσκολοκατάκτητη, να υπονοείται πίσω από στρώματα μυστηρίου, ακατανόητων σχέσεων. Η μουσική στο τάνγκο, και αυτή, είναι μια τέτοια περίπτωση. Όσο πιο πολύ τη γνωρίζεις, τόσο περισσότερο σου αποκαλύπτεται. Χρειάζεται χρόνος για να αντλήσεις τα αποθέματα συγκίνησης που μπορεί να σου προσφέρει, αλλιώς την προσπερνάς χωρίς να την καταλάβεις. Λογικό και αυτό. Είναι δικαίωμά μας να επιλέγουμε πού θα χαρίζουμε την εύνοιά μας. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><b>Ο χορός είναι κι αυτός ιδιαίτερος. </b>Στην καθημερινή ζωή δεν αγκαλιάζουμε κάποιον άγνωστο, στο tango συμβαίνει. Το περπάτημα μέσα σε μία αγκαλιά έχει να κάνει με τη μουσική, με την επικοινωνία. Εξαιτίας μιας αυτοσχεδιαστικής κίνησης μέσα από την οποία γεννιέται το κάθε βήμα, απαιτείται μία συγκέντρωση που σπάνια έχουμε την εμπειρία της. Kανείς από τους δύο παρτενέρ δεν ξέρει τι θα ακολουθήσει. Δύο πίσω βήματα δεν ακολουθούνται απαραίτητα από ένα τρίτο. Ίσως και ναι. Ένας νέος παρτενέρ αντιδρά διαφορετικά σε σχέση με κάποιον άλλο που γνωρίζουμε, αν η προσοχή κάποιου από τους δύο αποσπαστεί μπορεί να χαθεί η μάρκα. Είναι τόσο πολλά αυτά που μπορεί να πει κανείς... Ένα είναι βέβαιο. Όταν χορεύουμε, οι αισθήσεις της ακοής και της αφής είναι απόλυτα οξυμμένες και προσηλωμένες στη μουσική και στον παρτενέρ μας. Μία αυξημένη ευαισθησία φτιάχνει μια σχέση εσωτερική και μαζί τη δυνατότητα για κάτι απολύτως μοναδικό. Ένας εσωτερικός χώρος δημιουργείται, κοινός, τέτοιος που απαιτεί κάθε σχέση, κάθε συνάντηση, όπου ο καθένας να μπορεί να νιώθει ασφαλής να εξερευνήσει την κίνησή του και να εκφραστεί. Εκεί, μέσα σε αυτό το μυστικό χώρο, ενεργοποιείται ένας μη ορατός κώδικας επικοινωνίας: ένα απαλό άγγιγμα της ντάμας στην πλάτη του καβαλιέρου, ένα σφίξιμο της αγκαλιάς στη στενότητα χώρου, ένας δισταγμός, ένα συνωμοτικό χαμόγελο για κάτι αναπάντεχο, μια έκβαση που δεν την περιμέναμε, μία παύση που τονίζεται από μια αργή μεταφορά βάρους, μια στιγμή ηρεμίας που οδηγεί σε ένα ξέσπασμα από γρήγορες κινήσεις, με οδηγό τη μουσική πάντα... Δύο μαζί που κινούνται σαν ένα, η ντάμα δίνει μορφή στην πρόθεση του καβαλιέρου και ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη του άξονά του παλεύοντας να βρει αυτό που αναζητά, τη δική του ισορροπία, για να σταθεί απένατι στον άλλο ορθός, περήφανος, για να μπορέσει να τον συναντήσει χωρίς να του είναι βάρος. Αν το σκεφτεί κανείς, όλο το τάνγκο είναι μια μεταφορά...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><b><br />
Όσο για τα τραγούδια,</b> αυτά έρχονται τελευταία. Αποκλεισμένοι από τη γλώσσα και τις εγγραφές που φέρουν, αγνοώντας την παράδοση και την ιστορία τους, μας λείπει ένα μεγάλο κομμάτι του παζλ. Ό,τι γέννησε και έδωσε μορφή στο τάνγκο στις δύο μεγάλες του εκφάνσεις, ως χορό και ως μουσική, κρύβεται εκεί, στους στίχους των τραγουδιών, στο συναίσθημα που έχουν αποτυπώσει. Τα τάνγκος είναι θλιμμένα, υπάρχει λόγος γι’ αυτό και πάει πολλά χρόνια πίσω, κι αν δεν το ξέρει κανείς το υποψιάζεσαι από τη μουσική, από τα αισθήματα που αυτή ξυπνά. Όμως τη μουσική την καταλαβαίνεις διαφορετικά αποκτώντας πρόσβαση στο νόημα των στίχων, και τότε κι ο ίδιος ο χορός αλλάζει. Χορεύεις πια σαν Αργεντίνος, δηλαδή σαν κάποιος που χορεύοντας δίνει έκφραση σε κάτι οικείο, που βγαίνει από μέσα, δικό του.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Τους στίχους των τραγουδιών μπορούμε να τους διαβάσουμε σαν ποίηση, να δοκιμάσουμε να τους τραγουδήσουμε, να ακούσουμε τα σημεία που η φωνή του τραγουδιστή σπάει, να διακρίνουμε το παιχνίδι της φωνής με τη μουσική, τη χροιά της... Μετά, καθώς χορεύουμε, η συγκίνηση πολλαπλασιάζεται, τα χείλη μας ψυθιρίζουν τα λόγια κι ο νους γεμίζει ιστορίες κι εικόνες: <i>ένας κόσμος με φανάρια στην άκρη του δρόμου, ο παλιός μαντρότοιχος με το αγιόκλημα - μάρτυρας της πρώτης αγάπης, ένα καφέ γεμάτο γλυκόπικρες εικόνες από εποχές που πέρασαν, εγκαταλειμμένοι εραστές, η Μαλένα που τραγουδούσε τα τάνγκος όπως καμία, μικρές σοφίες που γεννιούνται από μια ζωή ξοδεμένη μέσα σε σύννεφα από καπνούς και αρώματα, δεν το ξέρεις; για να κερδίσεις πρέπει πρώτα να μάθεις να χάνεις, έτσι σ’ αγαπώ, γλυκιά ζωή της ζωής μου... </i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><b><br />
Όλα είναι εκεί. Ανάμεσα. </b>Μέσα σε μια αγκαλιά, μια ένωση από νότες και λέξεις γεννά κίνηση, και μαζί παρηγοριά, επικοινωνία. Μια σχέση φτιάχνεται, μια συνάντηση: ένα μικρό σύμπαν από αισθήματα, όσο κρατάει ο χορός. Το τάνγκο ίσως και να έχει κάτι από μια εμπειρία κάθαρσης. Προσφέρει το δώρο να μετουσιώνεις σε κίνηση τη θλίψη, να την κάνεις χορό, μουσική, τραγούδι, να τη ζεις όχι σαν κάτι που πληγώνει, αλλά σαν κάτι που σε κάνει να χαίρεσαι. Μια θλίψη που δεν μεταφράζεται σε νοσταλγία για κάτι που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, το τάνγκο δεν είναι ρομαντισμός με αυτή την έννοια. Μέσω της θλίψης δεν βουλιάζει στο πένθος, θρηνώντας για την απώλεια δεν μένει εγκλωβισμένο σε ένα παρελθόν, είναι εκεί, ζωντανό, τα πράγματα συμβαίνουν τη στιγμή που συμβαίνουν. Nostalgia όπως το τραγούδι, <i>nostalgias en solo de bandoneon</i>. Θέλω να τραγουδήσω για τον ήχο αυτό που είναι κάθε φορά πιο γλυκός και σαγηνευτικός, βαθύς και μελαγχολικός... s</span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">e llama tango y nada mas.</span> </i><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><i><br />
</i></span><br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><br />
</span></i></div></div><br />
</div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-41455497774040392232011-10-03T07:20:00.000-07:002011-10-12T04:44:40.779-07:00Malena<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><i>Μια ηρωίδα απ’ τα παλιά</i></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Στα τραγούδια του tango συχνά συναντάμε ιστορίες που άλλοτε σχετίζονται με πραγματικά γεγονότα και καθημερινές εικόνες κι άλλοτε εμπνέονται από τη λαϊκή φαντασία. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πάντως, εξάπτουν την περιέργεια των portenos και χτίζουν μύθους γύρω από τη γενεαλογία τους. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή ενός τέτοιου μύθου, το 1941 ο Ηomerο Manzi επιστρέφοντας στο Μπ<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: small;">ουένος Άιρες από ένα ταξίδι του στο Μεξικό, έκανε μια στάση στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Εκεί, σε ένα κλ</span>αμπ της εποχής, έτυχε να ακούσει την Elena de Toledo, καλλιτεχνικό όνομα της Elena Tortolero, τραγουδίστριας αργεντίνικης καταγωγής. Ποτέ δεν θα μάθουμε πώς τραγουδούσε η Εlena, ξέρουμε όμως πως στο σκοτεινό τόνο της σπασμένης της φωνής, μιας φωνής που την έκανε να μη μοιάζει με καμία, ο Manzi αναγνώρισε κάτι από την ουσία του τάνγκο: ο ήχος της είχε τον πόνο του μπαντονεόν. Ένας δεσμός χτίζεται, πώς μπορούσε κάποιος να φτάσει τόσο κοντά, μια ποιητική φαντασίωση γεννιέται, καινούργιο τραγούδι η ομολογία του ποιητή: <i>Μαλένα, το νιώθεις πιο πολύ κι από μένα... Τα σκοτεινά σου μάτια, τα χέρια σου, το τραγούδι σου, δυο περιστέρια που κρυώνουν, παιδιά παρατημένα...</i> Κάθε στίχος και μια εικόνα, ένα πλήθος από μεταφορές εγκαινιάζει μια νέα στιχουργική γλώσσα, ανοίγοντας το δρόμο για την ποίηση των τάνγκος. Το τραγούδι της Μαλένας έχει το κρύο στερνού αποχαιρετισμού.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><br />
</div><div style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><i>* Επιστρέφοντας στο Μπουένος Άιρες, ο <u>Homero Μanzi </u>έδωσε τη Malena στον <u>Lucio Demare</u>, ο οποίος αφού συνέθεσε τη βασική μελωδία την παρέδωσε στον </i><u>Anibal Troilo</u><i>, που το ερμήνευσε πρώτος με την ορχήστρα του το 1942, με ερμηνευτή τον <u>Francisco Fiorentino</u>. Εκτός από την εκτέλεση του Troilo, πολύ ωραίες είναι η πιανιστική εκτέλεση του Lucio Demare, αλλά και μία ορχηστρική του <u>Osvaldo Pugliese.</u></i></span></div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-81650212249322235582011-10-01T09:03:00.000-07:002011-11-21T04:45:34.763-08:00Rondando tu esquina<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/Cr6bubjBWBA" width="420">&amp;lt;p&amp;gt;&amp;amp;amp;amp;amp;lt;p&amp;amp;amp;amp;amp;gt;&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;lt;p&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;gt;&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;lt;br&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;gt;,&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;lt;/p&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;gt;&amp;amp;amp;amp;amp;lt;/p&amp;amp;amp;amp;amp;gt;&amp;lt;/p&amp;gt;</iframe><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<br />
Esta noche tengo ganas de buscarla Αυτή τη νύχτα θέλω τόσο να ψάξω να τη βρω,<br />
de borrar lo que ha pasado να διαγράψω αυτό που έγινε,<br />
y perdonarla να τη συγχωρήσω<br />
ya no me importa el qué dirán πια δε με νοιάζει αν θα μιλούν<br />
ni de las cosas que hablarán... ούτε όλα όσα θα πουν<br />
¡Total la gente siempre habla! έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πάντα μιλάει<br />
<br />
Yo no pienso más Δεν σκέφτομαι άλλο <br />
que en ella a toda hora εκτός από εκείνη συνεχώς<br />
Es terrible esta pasión είναι φοβερό το πάθος αυτό <br />
devoradora που με καταβροχθίζει<br />
Y ella siempre sin saber κι εκείνη ποτέ δεν γνωρίζει<br />
sin siquiera sospechar ούτε καν υποψιάζεται<br />
mis deseos de volver... πόσο θέλω να επιστρέψω<br />
<br />
¿Qué me has dado, vida mía Τι μου έδωσες ζωή μου<br />
que ando triste noche y día? κι είμαι θλιμμένος μέρα-νύχτα;<br />
Rondando siempre tu esquina Τριγυρνώντας συνεχώς στη γωνιά σου<br />
mirando siempre tu casa να κοιτάζω πάντα το σπίτι σου<br />
y esta pasión que lastima κι αυτό το πάθος που με πονάει<br />
y este dolor que no pasa κι αυτός ο πόνος που δεν περνάει<br />
¿Hasta cuando iré sufriendo μέχρι πότε θα υποφέρω<br />
el tormento de tu amor? το μαρτύριο της αγάπης σου<br />
<br />
Este pobre corazón que no la olvida Τούτη η φτωχή καρδιά που δεν σε ξεχνάει<br />
me la nombra con los labios de su heridaz λέει το όνομά σου με τα χείλη της πληγής της<br />
y ahondando más su sinsabor και βαθαίνοντας ακόμη πιο πολύ τη θλίψη της<br />
la mariposa del dolor η πεταλούδα του πόνου φτερουγίζει<br />
cruza en la noche de mi vida στη νύχτα της ζωής μου<br />
<br />
Compañeros, hoy es noche de verbena Φίλοι μου απόψε είναι μια νύχτα γιορτινή<br />
sin embargo, yo no puedo con mi pena όμως εγώ δεν αντέχω με τον πόνο μου<br />
y al saber que ya no está και ξέροντας ότι δεν είσαι εδώ<br />
solo, triste y sin amor μόνος, θλιμμένος και χωρίς την αγάπη σου<br />
me pregunto sin cesar... αναρωτιέμαι χωρίς σταματημό...<br />
<br />
<i>To «Rodando tu esquina» συνέθεσε <u>Charlo</u> το 1945, σε στίχους του <u>Enrique Cadícamo</u>. Οι σημαντικότερες εκτελέσεις του είναι αυτές της ορχήστρας του <u>Osvaldo Pugliese</u> με τραγουδιστή τον<u> Roberto Chanel </u>και του <u>Angel Di’Agostino</u> με τραγουδιστή τον <u>Angel Vargas</u>.</i></div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7448958522416104312.post-74523713675182590562011-10-01T08:48:00.000-07:002011-11-21T04:46:22.391-08:00Madreselva<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="21" src="http://www.youtube.com/embed/gQIrPaWav2Y" width="420"></iframe><br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div align="left"></div><br />
Vieja pared del arrabal Παλιέ τοίχε της γειτονιάς<br />
tu sombra fue mi compaρera η σκιά σου ήταν η συντροφιά μου<br />
de mi niρez sin esplendor στα δύσκολα χρόνια μου τα παιδικά<br />
la amiga fue tu madreselva το αγιόκλημά σου ήταν φίλος μου πιστός<br />
Cuando temblando mi amor primero Όταν τρεμάμενη η πρώτη μου αγάπη<br />
con esperanzas besaba mi alma φίλησε με ελπίδα την ψυχή μου<br />
yo junto a vos, pura y feliz εγώ μαζί σου, καθαρή και ευτυχισμένη<br />
cantaba asi mi primera confesion... τραγούδησα έτσι την πρώτη μου εξομολόγηση<br />
Madreselvas en flor, que me vieron nacer Ανθισμένο αγιόκλημα που είδες τη γέννησή μου<br />
y en la vieja pared sorprendieron στον παλιό τοίχο ξαφνιάσαμε<br />
mi amor τον έρωτά μου<br />
tu humilde caricia es como el cariρo το ταπεινό σου χάδι είναι σαν την αγάπη<br />
primero y querido que siento por el την πρώτη, τη μεγάλη που νιώθω για αυτόν<br />
Madreselvas en flor, que trepando se van Ανθισμένο αγιόκλημα που σκαρφαλώνεις ψηλά<br />
es tu abrazo tenaz y dulzon como aquel το σφιχτό, γλυκό σου αγκάλιασμα είναι σαν εκείνον<br />
si todos los anos tus flores renacen κι αφού τα λουλούδια σου ξαναγεννιούνται<br />
hace que no muera mi primer amor κάνε να μην πεθάνει ποτέ η πρώτη μου αγάπη<br />
<br />
Pasaron los anos y mis desenganos Πέρασαν τα χρόνια και τις απογοητεύσεις μου<br />
yo vengo a contarte, mi vieja pared... έρχομαι να σου διηγηθώ, παλιέ μου τοίχε<br />
<br />
Asi aprendi que hay que fingir Έτσι έμαθα πως πρέπει να προσποιείσαι<br />
para vivir decentemente για να ζήσεις ευπρεπώς<br />
que amor y fe mentiras son πως η αγάπη κι η πίστη είναι ψέματα<br />
y del dolor se rie la gente κι ο κόσμος γελάει με τον πόνο σου<br />
hoy que la vida me ha castigado σήμερα που η ζωή με έχει τιμωρήσει<br />
y me ha enseρado su credo amargo και μου έχει διδάξει το πικρό της μάθημα<br />
vieja pared, con emociοn παλιέ μου τοίχε, με συγκίνηση <br />
me acerco a vos y te digo como ayer ... σε πλησιάζω και σου λέω όπως παλιά...<br />
Madreselvas en flor, que me vieron nacer Ανθισμένο αγιόκλημα που είδες τη γέννησή μου<br />
y en la vieja pared sorprendieron και στον παλιό σου τοίχο ξαφνιάσαμε<br />
mi amor τον έρωτά μου<br />
tu humilde caricia es como el cariρo το ταπεινό σου χάδι είναι σαν την αγάπη<br />
primero y querido que nunca olvide την πρώτη, τη μεγάλη, που ποτέ δεν ξέχασα<br />
Madreselvas en flor que trepandose van Ανθισμένο αγιόκλημα, που σκαρφαλώνεις ψηλά<br />
es tu abrazo tenaz y dulzon como aquel είναι το σφιχτό, γλυκό σου αγκάλιασμα σαν εκείνον<br />
si todos los anos tus flores renacen αφού κάθε φορά τα άνθη σου ξαναγεννιούνται<br />
?por que ya no vuelve mi primer amor? γιατί δεν ξαναγυρνά η πρώτη μου αγάπη;</div></div>nostalgiadetango@gmail.comhttp://www.blogger.com/profile/16330654529723141632noreply@blogger.com0