Osvaldo Pugliese (1)

Όταν πια οι χορευτές στη μιλόνγκα έχουν χορέψει όλα τα άλλα, αργά τη νύχτα, έρχεται η στιγμή της ορχήστρας του Osvaldo Pugliese. Ατμόσφαιρα μυσταγωγίας, γρήγορες κινήσεις που εναλλάσσονται με παύσεις και αργόσυρτες μεταφορές άξονα που συνοδεύουν τα αργά μέρη, έντονη δραματικότητα στις κινήσεις. Η μουσική του είναι η αγαπημένη των χορευτών, ένα πεδίο με ανεξάντλητες δυνατότητες έκφρασης... Ο Pugliese δεν είναι εύκολος να τον χορέψεις, αλλά είναι αυτός που μπορεί να σου διδάξει πώς να χορεύεις ακούγοντας τη μουσική και ακολουθώντας τα παιχνίδια της. Έντονα παρεστιγμένος ρυθμός, πολυπλοκότητα ηχητικών επιπέδων, μουσικές μελωδικές φράσεις που εξελίσσονται απρόβλεπτα, εναλλαγή αργών και γρήγορων ρυθμικών τέμπος, ήχοι που διαρκούν περισσότερο από ό,τι αναμενόταν, υποβλητικά σόλο των μπαντονεόν... 

Τη μουσική του δεν μπορείς να την μετρήσεις έτσι απλά, οι φράσεις της δεν χωρίζονται σε 8 εύκολα αναγνωρίσιμους χρόνους, όπως συμβαίνει συνήθως. Υπάρχει μια ρυθμική πυξίδα που σε προσανατολίζει χορευτικά και υποννοείται πίσω από κάθε μέτρο, αν μάθεις να την προσέχεις είναι ξεκάθαρη... yum-pa, yum-pa, yum-pa... Πρόκειται για λέξη δικής του επινόησης (και τίτλος του ομώνυμου κομματιού), που υποδηλώνει το χαρακτηριστικό ρυθμικό κράτημα που υφαίνεται υπογείως σαν ρυθμικός καμβάς, με τον πρώτο και τον τρίτο χτύπο του ρυθμού να έχουν περισσότερη ένταση από τον δεύτερο και τον τέταρτο. Με το La Yumpa να αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της γραφής του, ο Pugliese δίνει νέα φυσιογνωμία στο τάνγκο, δημιουργώντας από την αρχή έναν τρόπο παιξίματος που συνδυάζει τέλεια μία σύνθετη αρμονική δομή με τη δυνατότητα χορευτικής προσαρμογής και έκφρασης. Αναμφίβολα ο ήχος της ορχήστρας του είναι ξεχωριστός, στέκεται στο πιο υψηλό στιλιστικά σημείο του ορχηστρικού τάνγκο. Παρ’ όλα αυτά, αν και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα από άποψη μουσικής σύνθεσης, η ορχήστρα του Pugliese δεν προσφέρεται για ακρόαση, μόνο και μόνο γιατί είναι δύσκολο, ακούγοντά την, να μη νιώσει κανείς αυτή την επείγουσα επιθυμία να χορέψει...