Tarde que me invita a conversar             Το απόγευμα με βρήκε να μιλάω
con los recuerdos...                                 με τις αναμνήσεις μου
Noche... esperar y de llorar                     Νύχτα... να ελπίζω και να κλαίω
en este encierro                                       σ΄ αυτή τη φυλακή
Tanto en mi amargura te busqué             Τόσο μες στην πίκρα μου σε έψαχνα
sin encontrarte                                         δίχως να σε βρω
¿Cuando... cuando, vida? ¡Moriré           Πότε,,, πότε, ζωή μου, θα πεθάνω
para olvidarte!                                         για να σε ξεχάσω

Quiero verte una vez más                        Θέλω να σε δω άλλη μια φορά
amada mía...                                            αγαπημένη μου...
y extasiarme en el mirar                           και να εκστασιαστώ κοιτώντας

de tus pupilas                                          μες στα μάτια σου

Quiero verte una vez más                        Θέλω να σε δω άλλη μια φορά
aunque me digas                                     και ας μου λες
que ya todo terminó,                                ότι όλα πια τελειώσαν
es inutil remover                                      δεν ωφελεί να απομακρύνω
las cenizas del ayer...                              τις στάχτες του παρελθόντος

Quiero verte una vez más                        Θέλω να σε δω άλλη μια φορά
¡estoy tan triste!                                      είμαι τόσο λυπημένος
y no puedo recordar,                              και δεν μπορώ να θυμηθώ
por que te fuiste...                                   γιατί έφυγες
Quiero verte una vez más                        Θέλω να σε δω άλλη μια φορά
y en mi agonía                                         και στην αγωνία μου
un alivio sentiré                                       να νιώσω βάλσαμο στην ψυχή μου
y olvidado en mi rincón                           και ξεχασμένος στη γωνιά μου
¡más tranquilo moriré!                             να ξεψυχήσω ήρεμος