Yo te evoco, perdido en la vida Σε αναπολώ χαμένο από τη ζωή
y enredado en los hilos del humo και τυλιγμένο στου καπνού τα νήματα
frente a un grato recuerdo que fumo σε μια γλυκιά ανάμνηση που στο τσιγάρο
y a esta negra porción de café και σε μια κούπα δυνατού καφέ ρουφώ
¡Rivadavia y Rincón!... Ριδαβία και Ρικόν...
Vieja esquina Γωνία από το παρελθόν
Vieja esquina Γωνία από το παρελθόν
de la antigua amistad que regresa της παλιάς φιλίας που γυρίζει
coqueteando su gris en la mesa que está στα γκρίζα τυλιγμένη στο τραπέζι
meditando en sus noches de ayer καθώςσκέφτεται τις χθεσινές βραδιές
¡Café de los Angelitos! Καφέ των Αγγέλων
¡Bar de Gabino y Cazón! μπαρ του Γκαμπίνο και του Γκαζόν
Yo te alegré con mis gritos σε ζωντάνευα με τη φωνή μου
en los tiempos de Carlitos τον καιρό του Καρλίτος
por Rivadavia y Rincón στη γωνία Ριβαδάβια και Ρικόν
¿Tras de qué sueños volaron? Πέρα από ποια όνειρα πέταξαν
¿En qué estrellas andarán? σε ποια αστέρια θα περπατούν
Las voces que ayer llegaron οι φωνές που χθες έφτασαν
y pasaron, y callaron και πέρασαν και σωπασαν
¿dónde están? πού είναι;
¿Por qué calle volverán? σε ποιο δρόμο θα επιστρέψουν;
Cuando llueven las noches su frio Όταν βροχή οι κρύες νύχτες φέρνουν
vuelvo al mismo lugar del pasado στο ίδιο μέρος από το παρελθόν γυρνώ
y de nuevo se sienta a mi lado και κάθεται πλάι μου ξανά
Betinoti, templando la voz ο Μπετινότι με την τρεμάμενη φωνή
Y en el dulce rincón que era mío Και στη γλυκιά φωνή που ήταν δικιά μου
su cansancio la vida bosteza κουρασμένη χασμουριέται η ζωή
porque nadie me llama a la mesa de ayer γιατί στο χθεσινό τραπέζι κανείς δεν με καλεί
porque todo es ausencia y adiós αφού όλα πόνος είναι κι απουσία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου