Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Madreselva



Vieja pared del arrabal                                  Παλιέ τοίχε της γειτονιάς
tu sombra fue mi compaρera                        η σκιά σου ήταν η συντροφιά μου
de mi niρez sin esplendor                             στα δύσκολα χρόνια μου τα παιδικά
la amiga fue tu madreselva                           το αγιόκλημά σου ήταν φίλος μου πιστός
Cuando temblando mi amor primero            Όταν τρεμάμενη η πρώτη μου αγάπη
con esperanzas besaba mi alma                   φίλησε με ελπίδα την ψυχή μου
yo junto a vos, pura y feliz                            εγώ μαζί σου, καθαρή και ευτυχισμένη
cantaba asi mi primera confesion...               τραγούδησα έτσι την πρώτη μου εξομολόγηση
Madreselvas en flor, que me vieron nacer    Ανθισμένο αγιόκλημα που είδες τη γέννησή μου
y en la vieja pared sorprendieron                   στον παλιό τοίχο ξαφνιάσαμε
mi amor                                                          τον έρωτά μου
tu humilde caricia es como el cariρo             το ταπεινό σου χάδι είναι σαν την αγάπη
primero y querido que siento por el               την πρώτη, τη μεγάλη που νιώθω για αυτόν
Madreselvas en flor, que trepando se van      Ανθισμένο αγιόκλημα που σκαρφαλώνεις ψηλά
es tu abrazo tenaz y dulzon como aquel       το σφιχτό, γλυκό σου αγκάλιασμα είναι σαν εκείνον
si todos los anos tus flores renacen               κι αφού τα λουλούδια σου ξαναγεννιούνται
hace que no muera mi primer amor               κάνε να μην πεθάνει ποτέ η πρώτη μου αγάπη

Pasaron los anos y mis desenganos             Πέρασαν τα χρόνια και τις απογοητεύσεις μου
yo vengo a contarte, mi vieja pared...            έρχομαι να σου διηγηθώ, παλιέ μου τοίχε

Asi aprendi que hay que fingir                       Έτσι έμαθα πως πρέπει να προσποιείσαι
para vivir decentemente                                 για να ζήσεις ευπρεπώς
que amor y fe mentiras son                            πως η αγάπη κι η πίστη είναι ψέματα
y del dolor se rie la gente                               κι ο κόσμος γελάει με τον πόνο σου
hoy que la vida me ha castigado                    σήμερα που η ζωή με έχει τιμωρήσει
y me ha enseρado su credo amargo              και μου έχει διδάξει το πικρό της μάθημα
vieja pared, con emociοn                               παλιέ μου τοίχε, με συγκίνηση        
me acerco a vos y te digo como ayer ...         σε πλησιάζω και σου λέω όπως παλιά...
Madreselvas en flor, que me vieron nacer      Ανθισμένο αγιόκλημα που είδες τη γέννησή μου
y en la vieja pared sorprendieron                    και στον παλιό σου τοίχο ξαφνιάσαμε
mi amor                                                           τον έρωτά μου
tu humilde caricia es como el cariρo              το ταπεινό σου χάδι είναι σαν την αγάπη
primero y querido que nunca olvide               την πρώτη, τη μεγάλη, που ποτέ δεν ξέχασα
Madreselvas en flor que trepandose van        Ανθισμένο αγιόκλημα, που σκαρφαλώνεις ψηλά
es tu abrazo tenaz y dulzon como aquel       είναι το σφιχτό, γλυκό σου αγκάλιασμα σαν εκείνον
si todos los anos tus flores renacen                αφού κάθε φορά τα άνθη σου ξαναγεννιούνται
?por que ya no vuelve mi primer amor?         γιατί δεν ξαναγυρνά η πρώτη μου αγάπη;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου