Vieja pared del arrabal Παλιέ τοίχε της γειτονιάς
tu sombra fue mi compaρera η σκιά σου ήταν η συντροφιά μου
de mi niρez sin esplendor στα δύσκολα χρόνια μου τα παιδικά
la amiga fue tu madreselva το αγιόκλημά σου ήταν φίλος μου πιστός
Cuando temblando mi amor primero Όταν τρεμάμενη η πρώτη μου αγάπη
con esperanzas besaba mi alma φίλησε με ελπίδα την ψυχή μου
yo junto a vos, pura y feliz εγώ μαζί σου, καθαρή και ευτυχισμένη
cantaba asi mi primera confesion... τραγούδησα έτσι την πρώτη μου εξομολόγηση
Madreselvas en flor, que me vieron nacer Ανθισμένο αγιόκλημα που είδες τη γέννησή μου
y en la vieja pared sorprendieron στον παλιό τοίχο ξαφνιάσαμε
mi amor τον έρωτά μου
tu humilde caricia es como el cariρo το ταπεινό σου χάδι είναι σαν την αγάπη
primero y querido que siento por el την πρώτη, τη μεγάλη που νιώθω για αυτόν
Madreselvas en flor, que trepando se van Ανθισμένο αγιόκλημα που σκαρφαλώνεις ψηλά
es tu abrazo tenaz y dulzon como aquel το σφιχτό, γλυκό σου αγκάλιασμα είναι σαν εκείνον
si todos los anos tus flores renacen κι αφού τα λουλούδια σου ξαναγεννιούνται
hace que no muera mi primer amor κάνε να μην πεθάνει ποτέ η πρώτη μου αγάπη
Pasaron los anos y mis desenganos Πέρασαν τα χρόνια και τις απογοητεύσεις μου
yo vengo a contarte, mi vieja pared... έρχομαι να σου διηγηθώ, παλιέ μου τοίχε
Asi aprendi que hay que fingir Έτσι έμαθα πως πρέπει να προσποιείσαι
para vivir decentemente για να ζήσεις ευπρεπώς
que amor y fe mentiras son πως η αγάπη κι η πίστη είναι ψέματα
y del dolor se rie la gente κι ο κόσμος γελάει με τον πόνο σου
hoy que la vida me ha castigado σήμερα που η ζωή με έχει τιμωρήσει
y me ha enseρado su credo amargo και μου έχει διδάξει το πικρό της μάθημα
vieja pared, con emociοn παλιέ μου τοίχε, με συγκίνηση
me acerco a vos y te digo como ayer ... σε πλησιάζω και σου λέω όπως παλιά...
Madreselvas en flor, que me vieron nacer Ανθισμένο αγιόκλημα που είδες τη γέννησή μου
y en la vieja pared sorprendieron και στον παλιό σου τοίχο ξαφνιάσαμε
mi amor τον έρωτά μου
tu humilde caricia es como el cariρo το ταπεινό σου χάδι είναι σαν την αγάπη
primero y querido que nunca olvide την πρώτη, τη μεγάλη, που ποτέ δεν ξέχασα
Madreselvas en flor que trepandose van Ανθισμένο αγιόκλημα, που σκαρφαλώνεις ψηλά
es tu abrazo tenaz y dulzon como aquel είναι το σφιχτό, γλυκό σου αγκάλιασμα σαν εκείνον
si todos los anos tus flores renacen αφού κάθε φορά τα άνθη σου ξαναγεννιούνται
?por que ya no vuelve mi primer amor? γιατί δεν ξαναγυρνά η πρώτη μου αγάπη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου