Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Tango

                                                      

...αυτή η τόσο έντονη μουσική μου τρυπάει το νου·
είναι ένα βαθύ ουρλιαχτό, κάτι ανάμεσα σε αρμονία, ποίηση και άσχημο μποτιλιάρισμα.

...και πώς μπορεί το ο,τιδήποτε να γίνει κίνηση,
αν δε σου ’χει τρυπήσει προηγουμένως το μυαλό και την ψυχή...

Φοράς τα ψηλοτάκουνα παπούτσια σου, αλλά είναι σαν να κλωτσάς
με γυμνά πέλματα άμμο, πέτρες και νερό.

Αγκαλιάζεις τον σύντροφο της επόμενης «τάντας» και είναι σαν να βγαίνετε
και οι δύο από το περίγραμμα του σώματός σας,
αγκαλιάζοντας ο καθένας τη γυναικεία και αντρική του πλευρά με τέτοια ένταση,
που πλέον οι ρόλοι και οι τρόποι εκμηδενίζονται.

                                              μουσική __

Θα μπορούσε να είναι το μπαντονεόν του Piazzola, το παιδί που κλαίει στη γωνία,

το γέλιο από το τελευταίο νούμερο ενός κλόουν, ο αέρας ανάμεσα σε βομβαρδισμούς,
η αύρα της θάλασσας, η νοσταλγία της κάθε νύχτας __
                                                              
                                                                       η ανομολόγητη επιθυμία τού να ζω ___

                                                                                                                                                                                                                                                                carajillos

1 σχόλιο: